Lo Grelh Roergàs : Diferéncia entre lei versions
Contengut suprimit Contengut apondut
ligams Balisa : Liens d’homonymie |
|||
Linha 11 :
Los dos fondators del Grelh Roergàs son [[Eugèni Seguret]] (1896-1956) e [[Enric Molin ]](1896-1981). En 1921, quand decidiguèron de crear aquesta associacion, avián 25 ans.
Lo primièr còp que s’encontrèron foguèt a l’Escòla normala per de Rodés. Mas lor vertadièra encontre foguèt en 1915 a Montluis dins los [[Pirenèus Orientals]] que i èran mobilizats amassa.
« N’en revenian pas de se trobar aital d’acòrdi, d’aver los mèmes gots, lo mème amor de la poesïa, lo mème amor del Roèrgue e la mèma passion d’escriure, la mèma flamba patriotica, lo mème culte de l’amistat. », diguèt Mouly.
Mouly e Seguret traversèron la guèrra amassa fins a junh de 1916. Mouly foguèt reformat e venguèt regent a [[La Vinzela]]. Seguret contunhèt la guèrra dusca la fin e mai puèi qu’èra en ocupacion en [[Alemanha]].
L’eveniment que sembla èsser a l’origina de l’audàcia dels dos amics es una crana manifestacion a [[Vilafranca]] per onorar la memòria de Justin Besson. Mouly admirava fòrça aqueste autor e escriguèt un òda en occitan. La mandèt al comitat d’organizacion e foguèt convidat a l’inauguracion per legir son poèma davant lo mond amassat. Seguret lo sostenguèt per li donar lo vam fàcia a la paur de Mouly de se presentar davant tant de monde.
Quand arribèron a Vilafranca, anèron a l’auberja per cambiar de vestits. Un grelh qu’aviá fach lo viatge amb els tombèt. Eugèni Seguret diguèt « Lo cantaire de las devesas roergatas nos a volgut sègre dins nòstra escorreguda ! […] Es un bon sinne. »
Aqueste viatge es tanben lo biais per Enric Mouly e Eugèni Seguret d’aprene çò qu’es lo [[Felibritge]]. Josèp Fallen e Antonin Perbòsc demandèron a Mouly de venir felibre manteneire.
Puèi, los dos amics decidiguèron de seguir [[Antonin Perbòsc]] e [[Marcèu Esquieu]] sus la refòrma de la grafia de l’occitan.
Amb una revista de ''[[Lo Gai Saber]]'' mandada per Antonin Perbòsc, Enric Mouly compren quala dalha devián prene, la dels paires de la lenga occitana. Trobèt quatorze biaisses d’escriure lo mot « jour » en occitan. « Es una question d’escòla » diguèt Mouly, una escòla ont los escolans aprendrián que los paires utilisèt lo mot « jorn ». Mas çò qu’apareis tanben als dos amics es la complexitat de la question entre « la lenga o lo legèire ? ».
Mas aprèp aquesta primièra tòca qu’èra a l’entorn de l’escritura, n’i aviá una autra. « crear en Roèrgue, sens alonguis, una Societat que ramosèsse totes los felibres del païs ».
| |||