Cuneïfòrme : Diferéncia entre lei versions

Contengut suprimit Contengut apondut
Jiròni (discussion | contribucions)
Cap resum de modificació
Jiròni (discussion | contribucions)
Cap resum de modificació
Linha 2 :
L’'''escritura cuneïfòrma''' es un sistèma d'[[escritura]] inventat en Bassa [[Mesopotamia]] entre 3400 e 3300 ab JC, que s'es puèi espandit dins tot l'[[Orient Pròche ancian]], abans de desaparéisser dins los primièrs sègles de l'[[Anno Domini|èra crestiana]]. Al començament [[pictograma|pictografica]] e lineara, la [[grafia]] d'aquesta escritura evoluïguèt progressivament cap a de signes constituïts de traits en forma de clavèls (latin ''cuneus''), que donèron lo nom de cuneïfòrme, als sègles XVIII e XIX. Aquesta escritura se practica per entalha amb un [[calam]] sus de [[Tauletas d'argila|tauletas d'argila]], o sus una granda varietat d'autres supòrts.
 
Las condicions d'elaboracion d'aquesta forma d'escritura, qu'es la pus vièlha coneguda amb los [[ieroglifs egipcians]], son encara escuras. Dispausa de traits caracteristics que sempre gardèt long de son istòria. Lo sistèma cuneïfòrme es constituït de plusors centenas de signes que pòdon prene mantunas valors. Son en general de signes [[Fonetica|fonetics]] ([[fonograma]]s), transcrivent unicament un son, pus precisament una [[sillaba]]. Mas una autra categoria importanta de signes son los [[logograma]]s sovent designats comme d'[[ideogram]]s, que representon abans tot una causa ete neremandan renvoientpas que secondairementsegondariament àcap a un son. D'autres tipes de signes complementaris existisson (signes numerics, complements fonetics e determinatius).
 
A partir de son fogal sud-mesopotamian ont viviá lo pòble que n'es probablament lo creator, los [[Sumèr|sumerians]], lo sistèma d'escritura cuneïfòrme foguèt adaptat dins d'autras lengas, a començar per l'[[akkadian]] parlat en [[Mesopotamia]], puèi de lengas d'autres pòbles de l'Orient pròche ancian ([[elamita]], [[itita (lenga)|itita]], [[orritas|orrita]] entre autres), e foguèt lo sistèma dominant dins aquelas regions pendent tot lo [[millenni II abC]]. La grafia cuneïfòrma es de còps adaptada a de sistèmas d'escritura obeïssent a des principis diferents de l'original : l'[[alfabet]] dins lo [[Levant]] de la segonda mitat del [[millenni II abC]], e un [[sillabari]] dins la Pèrsa de la segonda mitat del [[millenni I abC]]. L'escritura cuneïfòrme declinèt puèi, abans de se replegar sus son fogal de Mesopotamia meridionala ont desapareguèt al començament de l'èra crestiana.