Guèrra de las Doas Ròsas : Diferéncia entre lei versions

Pasmens, sei partisans èran ostils a aqueu projècte. D'efiech, una partida importanta dei senhors qu'avián sostengut l'Ostau d'York volián unicament alunchar la rèina e sei conselhiers dau poder. Se lo Parlament acceptèt d'estudiar lei revendicacions dau [[Ricard Plantagenet|duc d'York]], una pichona majoritat confiermèt la legitimitat d'[[Enric VI d'Anglatèrra|Enric VI]]. En revènge, lei parlamentaris lo reconoguèron coma successor dau rèi e li donèron lo drech de dirigir lo reiaume coma [[regéncia|regent]]. En [[1461]], [[Ricard Plantagenet]] èra donc ''[[de facto]]'' lo cap unic dau reiaume anglés.

 

 

L'Acte d'Acòrdi èra totalament inacceptable per lei Lancastre. Expulsada de [[Londres]], [[Margarita d'Anjau (1430-1482)|Margarita d'Anjau]] reüniguèt una importanta armada e menacèt la vila d'[[York]]. Per de rasons desconegudas, [[Ricard Plantagenet]] decidèt d'atacar seis adversaris a la [[batalha de Wakefield]] en despiech d'una clara situacion d'inferioritat numerica. Foguèt tuat durant lei combats. Plusors sostèns fidèus de sa causa foguèron tanben capturats e executats coma lo [[Richard Neville (6en còmte de Salisbury)|còmte de Salisbury]].