EraLa '''satira''' eies un sosgenre liric qu'exprimís d'indignacion cap a quauquarrésmantuna causa o quauquarrenpersona, dambamb propòsitde fin moralizadormoralizadora, ludicludica o deper truferire. S'escriu en pròsa o en vèrs o en totalternant alternarlas anduesdoas formesformas (satira menipea).
== OriginesOriginas ==
Sorgís en [[Grècia]] (eslos iambografs Simonides de Amorgos e Arquiloco de Pharos principaumentprincipalament, encara que tanben ethlo comediograf Aristofanes tanben, l'includicutilizan enesdins suessas òbresòbras, ecoma s'apropèren ada eratanben ethlo poèta Bion e eslos filosòfifilosòfs cinics Menip de Gadara e Lucian de Samosata), mèsmas se desvolòpedesvolòpa fondamentalament ena [[Roma]] (EnnioEnni, LucilioLucili, Varron, Catul, Oraci, Juvenal, PersioPersi, Marcial, per ordeordre cronologic). Tanben Marc Fabi Quintilian consideraueconsiderava tanben arala satira coma un genre complètament roman.
== Estil ==
EraLa satira se sòl valer dera umor, dera anecdòta e der engenh entà ridiculizar defèctes sociaus o individuaus, en tot efectuar atau ua critica sociau; a viatges adòpte entad açò era forma mès concentrada deth epigrama, qu'exprimís un solet concèpte e un unic tèma de trufe; peth contrari, era satira sòl èster fòrça mès vasta e desbocassada.
