Ja durant la [[Crosada dels Albigeses]], Roergue aviá vist la màger part de las sieunas vilas, entre autras [[Milhau]], [[SantSent Antonin Nòble(Tarn Vale Garona)|Sant Antonin]], [[Lo Mur de Barrés]], [[La Guiòla (Roergue)|La Guiòla]] e [[Severac del Castèl|Severac]], arroïnadas per [[Simon de Montfòrt]] (1208-1214). Aquelas vilas meteissas foguèron las primièiras de se declarar per la [[Reforma]] dins Roergue. I aguèt lèu de glèisas reformadas a [[Espaliu]], a [[Vilafranca de Roergue|Vilafranca]], a [[Sant Africa]], a [[Vilanòva]], a Peirussa, a [[Compèire]], a [[Sant Liòns]], etc. Puèi, la persecucion se'n trajant, los [[protestant]]s prenguèron las armas. D'aquí una guèrra longa e sanguinosa que las ferors de la Liga amenaçavan de perpetuar dins aqueste país, e dins la quala moriguèron mai de dètz-e-uèch mila protestants o catolics, sens comptar las glèisas que foguèron pilhadas e devastadas, las vilas e los vilatges saquejats o destrusits. A l'aveniment de [[Enric IV de França|Enric IV]], aqueste país tornèt trobar enfin la tranquillitat.
