Thomas Carlyle : Diferéncia entre versions
→La revolucion francesa, una istòria
Balisa : editor de codi 2017 |
|||
|
En 1834, Carlyle mudèt de Londres a Craigenputtock e comencèt a evoluar en de celèbra companhiá. A Reialme Unit, lo succes de Carlyle èra assegurat per la publicacion de son libre en tres volums ''[[The French Revolution: A History]]'' (La revolucion francesa: una istòria) en 1837. Après que lo manuscrit acabat del primièr volum siá accidentelament brutlat per la serviciala del filosòf [[John Stuart Mill]], Carlyle escriguèt lo segond e tresen volums abans de tornar escriure lo primièr depuèi lo començament.<ref name="LL">{{cite web|url=http://www.criminalbrief.com/?p=8890|title=Thomas Carlyle|last=Lundin|first=Leigh|date=20 September 2009|work=Professional Works|publisher=Criminal Brief|accessdate=20 September 2009}}</ref>
L'òbra resulta d'una novèla passion per l'escritura istorica. Dins una Euròpa cargada politicament cargada, emplida de las crentas e esperanças de la revolucion, le raconte de Carlyle sus las motivacions e pulsions qu'an espirat lo eveniments en França sembla fòrça pertinent. L'estil d'escritura al biais istoric insistís sus
Per Carlyle, los eveniments caotics demandan que siá nomenats d' 'eròis' per prene lo contraròtle de las fòrças concurrentas e eruptivas de la societat. Sens negar l'importança de l'economia e las explicacions practicas dels eveniments, considerava aquestas fòrças coma 'esperitala' – los espers e aspiracions del pòble que prenon la forma d'idèas, e èran sovent sedimentadas dins d'ideologias ("formulas" o "ismes", coma los nomena el). Dins la vision de Carlyle, sols los individús dinamics pòdon mestrejar e dirigir aquestas energias espiritalas energies de biais eficaç: del moment que las 'formulas' ideologicas replaçan l'accion eroïca umana, la societat ven desumanizada.{{citeneeded|date=March 2018}}
| |||