A partir dau sègle XV, Itàlia venguèt lo brèç dau movement de la [[Renaissença]] europèa que marquèt una « redescubèrta » deis arts antics, lo desvolopament de tecnicas novèlas e una aumentacion fòrça rapida de la produccion d'òbras culturalas sostenguda per lo dinamisme economic dei vilas, de l'[[aristocracia]] italiana e de la Glèisa. Conjugats a sei desvolopaments dins lo domeni intellectuau, la [[Renaissença]] faguèt d'Itàlia lo centre culturau d'[[Euròpa]] fins ai sègles XVII-XVIII. Regardant l'arquitectura, de vilas coma Florença e Roma veguèron la bastida d'unei monuments importants coma la Glèisa Sant Pèire ò lei palais de l'Ostau Medicis.
A partir dau sègle XVII, Itàlia perdiguèt sa posicion centrala dins l'arquitectura europèa en causa dau desvolopament de l'art francés sostengut per la m[https://junglecp15.blogspot.com/ onarqu]iamonarquia absoluda formada per [[Loís XIV de França|Loís XIV]] puei dau desvolopament deis autrei poissanças europèas (Reiaume Unit, [[Prússia]]... etc.). Pasmens, garda un ròtle major [https://junglecp14.blogspot.com/ dins] la vida [https://junglecp13.blogspot.com/ culturala] europèa e mondiala. Lo periòde dei sègles XVII-XVIII veguèt lo desvolopament deis estiles rococò e barròc tardiu. Foguèron caracterizats per una abondància ò una subreabondància d'ornaments. Au [https://junglecp12.blogspot.com/ sègle] XIX, s'impausèt au contrari un estile austèr. Dich neoclassic, èra inspirada per l'arquitectura antica grèga ò romana especialament, après sa descubèrta, per lei vestigis de Pompeii e de Herculaneum. En parallèl, acomencèron de se desvolopar l'arquitectura modèrna. Lo pus important foguèt lo corrent futurista desvolopèt una arquitectura racionalista que [https://junglecp9.blogspot.com/ foguèt]enc[https://junglecp11.blogspot.com/ oratjad]aencoratjada per lo regime [[faissisme|faissista]]. Enfin, dempuei la fin de la [[Segonda Guèrra Mondiala]], Itàlia adoptèt una arquitectura modernista similara ais autrei país occidentaus. [https://www.facelineanma.com/seoul 서울출장안마]
