Batalha d'Andrinòple (378) : Diferéncia entre lei versions

La màger part de l'armada romana foguèt destrucha durant la batalha. Quauqueis subrevivents capitèron de s'enfugir fins a [[Andrinòple]] onte participèron a la defensa de la vila. De son caire, s'avián tanben subit de pèrdas considerablas, lei Gòts gardèron la capacitat de menar campanha. Assaièron donc d'atacar [[Andrinòple]] mai avián ges d'[[arma de sètge]]. Après aquela revirada, se dirigiguèron donc vèrs lo nòrd-oèst en direccion dei [[Balcans]] onte lei Romans podián pas s'opausar a son avançada. En [[382]], l'emperaire [[Teodòsi I|Teodòsi]] negocièt un retorn dei Gòts en [[Mèsia]]. Pasmens, la batalha aviá cambiat lo rapòrt de fòrça entre lei dos camps e lei Romans deguèron pagar un [[tribut]] important e donar de cargas importantas dins l'administracion imperiala ai caps gòts. De mai, aquel acòrdi foguèt romput dins leis ans 390 per [[Alaric Ièr|Alaric I{{èr}}]] que pilhèt lei [[Balcans]] e [[Roma]].

 

 

Militarament, aquela batalha inicièt en [[Euròpa]] un lòng periòde de superioritat de la [[cavalariá]] sus lei prats batalhiers. D'efiech, illustrèt lei dificultats de l'[[infantariá]] pesuca eissida dei concepcions [[Antiquitat|anticas]] de s'opausar d'un biais eficaç a un adversari tant mobil e poderós. D'efiech, per s'adaptar ais armadas de cavaliers barbars, lei Romans modifiquèron l'organizacion de sei fòrças. Privilegièron desenant d'unitats pichonas e mobilas capables de se desplaçar rapidament per renfòrçar un ponch de protegir. Principalament compausadas de cavaliers barbars utilizant d'[[espasa]]s lòngas e de lanças comandats per de ''[[dux]]'', aqueu sistèma prefigurèt la [[feudalitat]]. Per aquela rason, la batalha d'Andirnòple es una etapa importanta de la transicion entre l'[[Antiquitat]] e l'[[Edat Mejana]]