Version del 23 abril de 2020 a 13.27 Modificar Dhegiha (discussion \| contribucions) 9 192 modifications →‎Règne d'Euric ← Cambiament precedent		Version del 29 abril de 2020 a 16.56 Modificar desfar Dhegiha (discussion \| contribucions) 9 192 modifications Cap resum de modificació Diferéncia seguenta →
Linha 38 : [[Imatge:Anneau sigillaire Alaric II.jpg\|100px\|left\|thumb\|Anèl amb l'efigia d'Alaric II]] Euric moriguèt en setembre de [[484]] e li succediguèt lo sieu filh [[Alaric II]]. En [[486]] los francs de [[Clodovèu]] (filh de [[~~Khilderic~~Childeric I]] e de la reina turíngia Bisina) desrabèron a [[Siagri]] los sieus domenis en Gàllia septentrionala (al nòrd de [[Léger]]). [[Siagri]] se refugièt a Tolosa, mas Alaric II lo liurèt als francs, e foguèt executat. Amb aquò visigòts e francs venguèron vesins. L'òbra de consolidacion del poder en Ispània foguèt facha jos lo règne d'Alaric II. Mas benlèu foguèt mai problematica que çò que se podiá pensar. Ocupat amb aquesta tasca, Alaric II considerèt imprudent de s'afrontar als francs per defendre Siagri. Per defendre las zonas conquistadas a l'occident de Tarraconesa e de Cartaginesa, pròchas las posicions dels sueus, se desplacèron de colonizaires visigòts de Gàllia, e se creèt los poblaments nombroses de la region, que las necropòlis excavadas an fach conéisser. La Cronica Cesaraugustà situa una granda emigracion de gòts dins lo darrièr decenni del sègle, e lo fach es plenament confirmat per las excavacions realizadas dins tot l'airal situat entre Pamplona (al nòrd-èst), la font de [[Tage]] (al sud-èst), Carpio de Tage a l'oèst de [[Toledo]] (al sud-oèst), e la Tèrra de Campos, (al nòrd-oèst). Precisament la comarca de la tèrra de Campos, a l'oèst de [[Pisuerga]], recep son nom de ''Campi Gothorum'' (Camps dels Gòts). La quasi totalitat de l'emigracion s'establiguèt de l'autre costat d'[[Èbre]]. Aquestes poblaments aurián sorgit doncs entre [[490]] e [[500]], assegurant tota la zona fàcia al [[reialme dels sueus]], mentre que las fòrças visigotas dirigián la seuna activitat cap a Lusitània e Betica. Linha 48 : La tension entre visigòts e francs venguèt creissenta a la començança del sègle VI, e evidenta en [[504]]. Teodoric lo grand, rei dels ostrogòts, faguèt lo mediator entre lo franc Clodovèu e lo visigòt Alaric II, per evitar la guèrra, en capitar que los dos reis s'entrevistèsson en una illa del riu de Léger (que marcava la frontièra) pròche [[Amboise (França)\|Amboise]]. S'evitèt amb aquò l'esclatament de la guèrra mas la tension se demesiguèt pas. Clodovèu (qu'èra catolic) s'aliguèt al rei ~~burgondi~~burgond [[Gundebald]] (qu'èra arrian com Alaric II). Fin finala la guèrra esclatèt e s'acabarà a la [[batalha de Vouillé]], pròche [[Peitieus]] en [[507]], que Alaric II i foguèt batut e tuat. [[~~Francs~~francs]] e [[~~burgundis~~burgonds]] avancèron cap als domenis visigòts, mas l'[[ostrogòt]] Teodoric mandèt de fòrças jol comandament del general Ibbas que capitèron d'ocupar [[Provença]], en empachar que l'ocupèsson los burgondis (que ja i avián penetrat), los derrotant al riu de [[Durença]]. De Provença, lo general Ibbas dintrèt en [[Narbonesa]] o [[Septimània]], ont francs e visigòts luchavan ferotjament, especialament a l'entorn de [[Narbona]] ([[508]]). En 508 los ostrogòts descobriguèron vivent entre los visigòts un nòble nomenat Eutaric, que se pensa, èra descendent dirècte del rei ostrogòt [[Viteric]]. Eutaric recebèt la man de la princessa [[~~Amalasunta~~Amalasonta]], filha de Teodoric. Perduda Tolosa, la capitala passèt a [[Barcelona]] a après a [[Toledo]]. L'etapa seguenta del reialme es coneguda jol nom de [[Reialme de Toledo]].

Reialme visigòt : Diferéncia entre lei versions