=== Lei dificultats d'una reforma intèrna de la Glèisa ===
Durant lei [[sègle XIV|sègles XIV]] e [[Sègle XV|XV]], una partida dau [[clergat]] e dei teologians[[teologia]]ns [[Euròpa|europèus]] èra ben conscienta de la necessitat de reformar la [[Glèisa Catolica|Glèisa]] per resòuvre sa crisi intèrna. PasmensDins aquò, e mai se quauqueis etapas foguèron realizadas avans la Reforma, l'afebliment e la [[corrupcion]] de la papautat[[papa]]utat empachètempediguèron d'evolucions importantas finsavans aulo [[concili de Trent]]. Ansin, au sègle XV, lo [[Conciliconcili de Constança]] ([[1414]]-[[1418]]) permetèt de reglar la question dau [[Grand Esquisma]]<ref>Aquò èra un succès important car, entre [[1378]] e [[1418]], i aviá dos [[papa]]s en [[Euròpa]]. Lo premier èra installat en [[Avinhon]] e èra sostengut per [[França]], [[Espanha]], [[Escòcia]] e [[Reialme de Nàpols|Nàpols]]. Lo segond èra installat en [[Roma]] e èra reconegut per [[Anglatèrra]], [[Polonha]] e [[Ongria]].</ref> e desvolopèt l'idèa de lasometre somission daulo [[papa]] ai decisions daudei [[concili]]s reputatgeneraus<ref>Aquò directamentèra inspiratuna percritica Dieuimportanta dau [[dògma]] de l'infalhibilitat pontificala. AquòIllustra l'afebliment dau papa dins lei relacions entre leis [[evesque]]s e eu.</ref>. Pasmens, aquò se turtèt a l'oposicion papala e lo concili seguent foguèt blocat per de debats sensa resultat. Au començament dau sègle XVI, leis institucions de la Glèisa èran donc en crisi e dins una situacion de paralisi que van favorizarfavorizèron l'emergéncia e l'expansion de visions novèlasradicalas e alternativas dauau Crestianisme[[catolicisme]].
