Grèc antic : Diferéncia entre lei versions

Contengut suprimit Contengut apondut
Ricou31 (discussion | contribucions)
Cap resum de modificació
Balisa : editor de codi 2017
Ricou31 (discussion | contribucions)
Linha 56 :
 
Règla del genitiu enclavat: le genitiu se plaça just après l’article, es adire entre l’article e lo mot designant lo possessor, o après repetcion de l’article<ref>{{harvsp|Vernhes|2016|id=vernhes|p=18}}</ref>. Dins lo grop nominal « lo filh del ciutadan » s’escriu en grèc: ''Ὁ τοῦ πολίτου υἱός'', literalament « lo del ciutadan filh » ; mas es tanben possible de posicionar lo genitiu après repeticion de l'article, per exemple : ''Ὁ υἱός ὁ τοῦ πολίτου'', « lo filh lo del ciutadan ». L’adjectiu, el, se plaça mai sovent entre l'article e lo nom (τὸ μικρὸν ἄνθος : la pichona flor), o alara après lo nom amb una repeticion de l’article (''τὸ ἄνθος τὸ μικρόν'', literalament « la flor la pichona »).
 
Le grec ancien se caractérise également par le maintien d’une règle de l’indo-européen commun, qui stipule qu’un verbe dont le sujet est un nom neutre pluriel ne se conjugue pas au pluriel mais au singulier<ref>{{harvsp|Vernhes|2016|id=vernhes|p=27}}</ref>. Voir l’article consacré à la règle dite « ''<nowiki><span about="#mwt51" class="lang-grc" data-cx="[{&amp;quot;adapted&amp;quot;:true,&amp;quot;partial&amp;quot;:false,&amp;quot;targetExists&amp;quot;:true}]" data-mw="{&amp;quot;parts&amp;quot;:[{&amp;quot;template&amp;quot;:{&amp;quot;target&amp;quot;:{&amp;quot;wt&amp;quot;:&amp;quot;Grèc ancian&amp;quot;,&amp;quot;href&amp;quot;:&amp;quot;./Modèl:Grèc ancian&amp;quot;},&amp;quot;params&amp;quot;:{&amp;quot;1&amp;quot;:{&amp;quot;wt&amp;quot;:&amp;quot;Τὰ ζῷα τρέχει&amp;quot;}},&amp;quot;i&amp;quot;:0}}]}" data-ve-no-generated-contents="true" id="mw2w" lang="grc" typeof="mw:Transclusion">Τὰ ζῷα τρέχει</span></nowiki>'' ».
 
== Influéncia del grèc ancian sus las lengas modèrnas ==
Linha 69 ⟶ 67:
 
=== Lo dedal sicròn del cosmos politic ===
Vaquí un exemple per illustrar l’omnipreséncia del grèc dis las lengas occidentalas, un tèxte de [[Xenofon Zolotas]] (Ξενοφών Ζολώτας) que cada mot (levat los mots-otils) es d’origina grèga:{{Citacion blòt|Kyrie, sens apostrofar ma retorica dins l’emfasi e la pletòra, analizaraianalizarài elipticament, sens pas cap de gallicisme, lo dedal sincròn del còsmos politic caracterizat per de sindròmas de crisi paralisant l’organizacion sistematica de nòstra economia. Sèm periodicament esceptics e neurastenics fàcia a aquestes paroxismes perifrastics, aquesta bolimia dels demagògs, aquestas iperbòlas, aquestes paradòxes ipocrits e cinics que simbolizan una democracia anacronica e caotica. Los fenomèns fantastics que nos son profetizatprofetizats per l’epòca astronomica destronarán los programas raquitics, ibrids e esporadics de nòstre cicle atomic. Sola una panacèa autentica e draconiana metamorfosarà aquesta agonia prodròma de l’apocalipsi e una genèsi omològa del Fenix. Los economistas tecnocratas seràn los estratègis d’un teatre polemic e dinamic e non pas los proselitas del marasme. Autoctòns ellenistics, dins una apologia catartica, salmodiem los teorèmas de la democracia tesaurizanta e eroïca, siam allergics als parasitas allogèns que los sofismes tròp ialins an pas qu’una pseudodialectica. En epilòg a aquestas agapas, mon amfòra a l’apogèu, profretisi tota euforia e apoteòsi a Sènher Giscard d’Estanh, prototipe entosiasmant de la neoortodoxia economica e simbòl de la palingenesia de son etnia gallica.}}
 
== Annèxes ==