Midas : Diferéncia entre lei versions
Contengut suprimit Contengut apondut
Crèa en tradusissent la pagina « Midas » |
Cap resum de modificació |
||
Linha 1 :
[[Fichièr:Midas_gold2.jpg|vinheta|Dins la version del mit de Midas de [[Nathaniel Hawthorne]], sa filha se transforma en estatua a la tocar. [[Walter Crane]], 1893]]
'''Midas''' (en grèc
== Antiquitat ==
Midas es tanben l'eròi dins fòrça istòrias. [[Silèn]], avent begut mai que cal, se pèrd fins a las tèrras de Midas, que lo recep e li ofrís l'espitalitat. [[Dionís]], que lo cercava,
Dins un autre mite, foguèt escolan d'[[Orfèu]], e los talents de musician de Midas son requrits quand es nomenat a èsser jutge dins lo concors entre lo [[satir]] [[Marsias]], jogaire de [[flaüta]], e [[Apollon]], que jòga de la [[lira]] ([[Ovidi]], al libre XI de sas ''Metamorfòsis'', situa lo concors entre [[Pan (mitologia)|Pan]] e Apollon). Fa Marsias vencedor, alara que las [[Musas]], que tanben jutjan, preferisson Apollon al satir. Apollon, per se venjar, li dona d'aurelhas d'ase. Midas assag las amagar sota un [[bonet frigian]], mas un servicial descobrís son secret li copant los pels. Incapable de tenir lo secret, lo servicial acaba per cavar un trauc dins lo sable e i dich: « Lo rei Midas a d'aurelhas d'ase » e tapa lo trauc. Una mata de [[canavèra]] comença a i butar e torna la frasa al vent.
Linha 18 :
Lo mite de Midas e de [[Dionís]] illustra los efièchs negatius d'un desir tròp ardent, e tanben la recerca del bonaür per cumul de riquesas, en contradiccion amb la concepcion [[Aristòtel|aristoteliciana]] del bonaür: Midas a la facultat de comolar sos desirs de cumul de riquesas cap al Bonaür Perfièch, mas sa capacitat de transformar tot çò que tòca en aur lo trenca totalament de la vida normala, l'empachant de manjar e beure, mas tanben lo forçant a transformar los sieus en estatuas d'aur a las tocar. Aquesta legende se pòt comparar a aquesta [[Tantal (mitologia)|Tantal]]. Al contrari de Midas qu'a lo poder d'assadolar plenament son desir, Tantal, el, es pas jamai en mesura d'assadolar lo sieu.
[[Platon]] fa referéncia a las riquesas de Midas dins ''Las Leis''<ref>{{PlaLoi}}, II, 660e.</ref> e ''[[La Republica]]''<ref>{{PlaRép}}, III, 408b.</ref>, al subjècte de la fortuna dels òmes de ben. Dins lo ''[[Fedra (dialòg)|Fedra]]'', cita son epitafi<ref>{{PlaPhè}}, II, 264c.</ref> : ''Soi una verge d’aram e repausi sul tombèl de Midas'' ''Tant que l’aiga rajarà e que los arbres verdiràn'' ''Domrarai sus aqueste tombèl asagat de larmas'' ''E anonciarai als passants que Midas aquí l'enterrèron''.
== Evocacion ==
| |||