Chartrosa de Granada : Diferéncia entre lei versions

Lo refectòri (sala de minjar) qu'ei ua pèça grana dab vòuta d'ogivas e arcs. Que s'i tròba ua catedra tà la lectura durant l'arrepèish. Lo [[cauhapança|contracòr]] qu'a ua crotz pintrada peu hrair laïc Juan Sánchez Cotán, qui ei tanben l'autor de la {{Cita|Santa Cena}} e deus tablèus qui ondran las parets arrepresentant diferents episòdis de la fondacion de l'Òrdi e scènas deu martiri patit peus chartrós en [[Anglatèrra]] pendent lo règne d'[[Enric VIII d'Anglatèrra|Enric VIII]], e de tres telas de la passion de [[Jèsus de Nazaret|Jèsus]]. A costat deu refectòri deus monastèris que's tròba ua petita pèça, aperada ''lavatorium'', dab ua hont on los monges e's lavan las mans abans d'entrar au refectòri, en tot recitar lo psalm 130, los purmèrs versets deu quau son ''De profundis clamavi ad Te, Domine'' ({{Cita|De las pregondors que clamèi de cap a Tu, ò Sénher!}}). La sala d'aqueste monastèri (ara shens hont) qu'ei ondrada d'un arretaule suus {{Cita|Apòstols [[Sant Pèir|Pèir]] e [[Pau de Tars|Pau]]}} pintrat au clarescur per Sánchez Cotán (atau la pèça que s'apèra la sala deus sants Pèir e Pau), e d'autes tablèus deu medish autor sus sequéncias de la construccion de la purmèra chartrosa, la {{Cita|Santa Fàcia}}, {{Cita|Dus avesques de l'òrdi}} e la {{Cita|mair de Diu dab l'enfant Jèsus}}. Aquesta pèça gotica qu'estó la capèra deu monastèri dinc a la construccion de la glèisa; apuish, qu'estó emplegada com capítol de hrairs laïcs. Los [[arc (arquitectura)|arcs]] en heishèus de colomnetas que s'i arredusen a ua sola acabant a bona hautor deu sòu. Dens l'autar que's tròba un tablèu d'autor desconeishut. Aus costats, la {{Cita|mair de Diu balhant la popa au son nenè}} e la {{Cita|mair de Diu e lo Crist mort}}. Los autes que son de Vincenzo Carducci arrepresentant sequéncias estacadas a la vita e a la mort deus sants Brunon e Uc.

 

 

Lo plan de la glèisa qu'ei d'ua sola nau, divisada en 3 partidas: la purmèra, entau pòble; la dusau, entaus hrais convers; e la tresau, mei estenuda, entaus monges. Enter la deus hrairs convers e la deus monges que's tròba l'arrèrcòr dab 2 arretaules d'estil barròc churrigueresc portant 2 tablèus de Sánchez Cotán, sensibles per la loa delicadesa e peu lor misticisme: lo {{Cita|Repaus pendent la huèita en [[Egipte]]}} e lo {{Cita|[[Baptisme]] deu Crist}}. La pòrta de veire qu'a incrustacions de coscolhas, d'evòri, d'argent, d'ebèn, e de husta de ''Guaiacum sanctum''. Las parets qu'an un sarròt d'ornaments de plastre. Enter los bujaus dab esculturas, tanben de plastre, que i a grans quadres portant 6 telas arrepresentant scènas de la vita de Nosta Dauna. Que son devudas a Bocanegra, autor tanben de l'{{Cita|Immaculada Concepcion}} situada suber la pòrta d'entrada e de la bèra tela de {{Cita|Nosta Dauna deu Rosari}} qui's tròba suber un petit arretaule a esquèrra. Lo santuari, on e's tròba l'autar, qu'ei coronat d'ua [[copola]] elliptica. Que's distingueish per la riquessa de la policromia e de l'ornamentacion. Que i a 4 esculturas de plastre ({{Cita|Avesque cartusian}}, {{Cita|Sant [[Joan Batista]]}}, {{Cita|Sant Brunon}}, {{Cita|Sant Uc}}), 4 tablèus de Sánchez Cotán sus scènas de la Passion e, au center, l'{{Cita|Assompcion de Maria}}, de Bocanegra. L'autar màger qu'ei ondrat d'un baldaquin de husta dab miralhs, a l'interior deu quau e's tròba l'{{Cita|Assompcion de Maria}}, de José de Mora. Arron de l'autar màger, separat de la glèisa per ua pòrta de veire de Venècia, que's tròba la capèra deu tabernacle, on pintrura, escultura e arquitectura e's honen tà crear ua de las òbras mei bèras e sensiblas deu [[Barròc]] espanhòu. L'ensemble qu'estó bastit per Francisco Hurtado Izquierdo enter 1704 e 1720. L'austeritat cartusiana que vad aquí grandor en aunor deu sacrament de l'Eucaristia. A cada angle, suber hauts pedestaus, 2 colomnas d'òrdi corintian que sostienen arcs suus quaus e's quilha la copola. Dens las travadas, ondradas d'estendards sostienguts per nenès, que i a consòlas dab estatuas de {{Cita|Sant Josèp}} (José de Mora), {{Cita|Sant Joan Batista}} (Risueño), {{Cita|Sant Brunon}} (José de Mora) e {{Cita|Santa Maria Magdalena}} (Duque Cornejo), qui ei tanben l'autor de las estatuas de las Vertuts apujadas suus ''oculus'', dus deus quaus e dan sus capèras aus costats, çò qui ei caracteristic de las glèisas cartusianas. Las parets, hèra decoradas, qu'enquadran telas d'Antonio Palomino sus tèmas de l'Ancian Testament. Suus 4 triangles curvilinèus qui forman l'anèth de la copola dab los arcs suus quaus aqueth e s'apueja, que son arrepresentadas las figuras deus 4 evangelistas e, dens la copola, pintrada a la [[fresca]] per Palomino, que figura Sant Brunon com un Ercules sostienent l'ostensòri suu món, la Trinitat dab Nosta Dauna e Sant Joan Batista e, autorn, diferents còrs d'anjos e de sants. Au center que's quilha lo tabernacle de marme. Un pedestau que sostien 4 estatuetas dauradas dab simbèus eucaristics e 8 colomnas negras salomonicas suber las quaus e's tròba ua rica arquitectura a la cima de la quau està l'imatge de la fe. A l'interior que i a ua estructura dab la forma de temple on e's tròba lo tabernacle (lo cròfe on e's guarda l'Eucaristia) qui èra adorada peus monges deus ''oculus'' deus costats.