A [[ConstantinòpleConstantinòble]], l'emperaire novèu, [[Andronic II Paleòleg]] ([[1282]]-[[1328]]), rompèt ambé la politica [[religion|religiosa]] de son paire qu'èra favorable a un raprochament ambé la [[Glèisa Catolica]]. L'objectiu dau sobeiran novèu èra de se raprochar de sa populacion qu'èra fòrça ostila a aquela idèa dempuei lo pilhatge de la [[capitala]] imperiala per lei [[Crosada|Crosats]] en [[1204]]. La victima principala d'aqueu cambiament politic foguèt l'ancian patriarca [[Joan XI Vekkos]] ([[1275]]-[[1282]]) que foguèt exilat (→ [[1285]]). Pasmens, la situacion demorèt suava e, au contrari d'eveniments precedents dau meteis tipe, i aguèt pas de violéncias importantas. En revènge, aquò privèt l'Empèri d'aliats per faciar la menaça turca en [[Anatolia]].
