Lo '''Reiaume de Wessex''' foguèt un reiaume fondat per losleis [[anglosaxon]]s dins lo sud-èst d'[[Anglatèrra]] entre lei sègles VI e X.
s'estendiá sus la part sud-oèst de la [[Grand Bretanha]], entre loslei rius [[Dumnonia]] a l'oèst, e [[Mercia]] au nòrd e lei reiaumes de [[Reiaume de Kent|Kent]], de [[Reiaume de Sussex|Sussex]] e d'[[Reiaume d'Essex|Essex]] a l'èst.
Au sègle IX, Wessex foguèt lo darrièrdarnièr reiaume anglosaxon de resistir a lasais invasions [[viking]]s. Lo rei [[Alfred de Wessex|Alfred lo Grand]] (871-899) luchèt ambé succès contre eles, e seis eiretièrs capitèron de conquistar leis autrei reiaumes de l'illa e venguèron rèi d'Anglatèrra, per formar lo [[reiaume d'Anglatèrra]], sus loqualloquau l'[[ostau de Wessex]] règnètrenhèt fins a la mòrt d'[[Edoard lo Confessor]] en [[1066]], pauc abansavant la [[conquista normanda d'Anglatèrra|conquista normanda]].
=== Originas ===
Wessex seriá estat fondat, segon la ''[[Cronica anglosaxona]]'', per lo capmèstre [[Cerdic de Wessex|Cerdic]] quora abordèt lei còstas de [[Hampshire (comtat)|Hampshire]] en [[495]]. Es doncas considerat coma lo fondator de l'[[Ostau de Wessex]]. En [[508]], auriá vencut lo rei [[Bretons insularis|breton]] [[Natanleod]] a la [[batalha de Netley]], abansavant de s'impausar coma capmèstrcapmèstre delsdei saxons de l’Oèst après una batalha a Cerdicesford ([[Charford]]) au nòrd de [[Southampton]]. Conquistèt tanben l'[[Illa de Wight]] en [[530]] e moriguèt en [[534]], laissant son filh (o felen) [[Cynric de Wessex|Cynric]] li succedir. Lo règnerènhe de Cynric durèt, segon lei fònts, 17 o 26 ans. D'unei veson en eleu lo menaire daus saxons a la [[batalha dau Mont Badon]] vèrs l'an [[500]], darrièra desfacha contre lei bretons. QualquesQualquei annadas abansavant sa mòrt, prenguèt la ciutat d'[[Old Sarum]] près de [[Salisbury (Anglatèrra)|Salisbury]] en [[552]].
