ITER (reactor experimentau de fusion termonucleara, o en anglés "International Thermonuclear Experimental Reactor") es un projècte de reactor e recèrca de tipe [[tokamak]] que sa tòca es de mostrar la possibletatpossibiletat d'esplechar la [[Fusion nucleara|fusion]] nuclearnucleara per la produccion industriala d'energia.
ITER, qu'es lo fruch de la collabouracioncollaboracion de sèt sòcis (o mèmbres) que representant trenta-cinc país,
es en construccion a Cadaracha, en ProuvençaProvença. LisLeis sèt mèmbres son China, Euratom (l'Union EuroupencaEuroupèe emai Soissa), India, Japon, Corèa dau Sud, Russia, e lisleis Estats Units.
Lo reactor ITER emplega un concèpte de confinament magnetic nomat « [[tokamak]] » que consistís a embarrar lo plasma (un gas ionizat) dins una gabiòla magnetica en forma d’anèu, dins una chambra de vuegevueg. S’emplega per brutlador un mesclum de [[deuterium]] e de [[tritium]] (d’isotòpes d’idrogèn) caufats a una temperatura de 150 000 000°C (qu’es de copcòp la temperatura dau centre dau solèu) per fin d’obtenir lis condicions necitas a la reaccion de fusion. D’efièch, aquela reaccion de fusion termonucleartermonucleara, ont dos pichòts atòms se jónhon en un mai gròs coungrèlhacongrèlha fòrça mai energia (14 MeV per la reaccion deuterium-tritiun) que la division d’un gròs atòm d’uranium en dos mai pichòts ([[Fission nucleara|fission]] nucleara). D’un autre latz per fusionar dos anions (ion cargat positivament) fau apondre fòrça energia iniciala per vincre sa repossina electrostatica. Acò es un dei desfids màgers d’ITER de produire mai d’energia que n'en consoma.
