Crisi economica de 1929 : Diferéncia entre lei versions

Pasmens, dempuèi [[1928]], l'industria del bastiment subissiá una cèrta contraccion, pas alarmanta, mas qu'èra ja lo primièr signe de la recession. Totun l'euforia d'aumentacion de la borsa contunhèt de manièra generala. Al mes de setembre de 1929 la tendéncia generala de la Borsa de [[Nòva York]], orientada fins aquel moment a l'auça, s'estabilizèt. Èra un reflèxerebat de la baissa de qualques prèses, coma los de l'[[acièr]] e lodel [[coire]], e de la reduccion del benefici de qualques entrepresas. Se començacomencèt ade vendre, mas los especuladors crompancrompavan encara. La darrièra setmana d'octobre, inesperadament, esclata. Dempuèi lo jorn [[21 d'octobre|21]] l'acumulacion d'òrdres de ventavenda fan davalar las valors, mas aquela tendéncia es encara mantenuda per las òrdres de crompa de la Banc Morgan. Lo [[24 d'octobre]] ("dijòus negre"), 13 milions de títols son lançats al mercat a bas prètz e tròban pas crompador; aital, dins paucas oras, milièrs d'accions se convertiguèron en papièr chaupat, per causa de l'avalanca de vendeires que volián se desprene de las valors e davant la inexistencia de crompadors. Lo jorn 29 son 16 milions de valors los qu'apareisson dins lo mercat; lo panic a provocat una fèbre vendeira; dins fòrça paucs jorns, segon l'indèx de valors industrialas del «New York Times», las cotizacions pèrdon 43 ponches, anullant los ganhs dels dotze meses precedents.