Moneda : Diferéncia entre lei versions
Contengut suprimit Contengut apondut
Linha 52 :
Lo passatge de la moneda metallica marchanda – es a dire que sa valor èra egala a sa quantitat de metaus preciós – per una moneda fiduciària conoguèt un episòdi decisiu dins la premiera mitat dau sègle XVII en [[Euròpa]]. Per divèrsei rasons (sasida de metaus preciós, dificultats logisticas dau transpòrt dei pèças...), l'[[aristocracia]] e la [[borgesiá]] de mai d'un país comencèron de fisar sei resèrvas d'[[aur]], d'[[argent]] e d'objèctes preciós a d'orfèbres qu'èran alora considerats coma un refugi segur. En cambi, recebèron de « certificats de depaus » que permetián de recuperar lei sòmas e leis objèctes gardats.
Pauc a pauc, aquelei certificats venguèron anonims e foguèron utilizats coma mejans de pagament. En [[1661]], apareguèron lei premiers bilhets europèus vertadiers en [[Suècia]]<ref>'''[[anglés|(en)]]''' Charles R. Geisst, ''Encyclopedia of American business history'', 2005, p. 39.</ref>. Autra evolucion, leis orfèbres, venguts banquiers, descurbiguèron qu'èra pas necessari d'aver una resèrva financiera egala a la totalitat dei depaus enregistrats. D'efèct, la conversion dei certificats èra rarament demandada e la banca podiá donc utilizar lei depaus per investir. Ansin, en mai dei certificats de depaus, lei banquiers comencèron d'emetre dei títols de deute e la valor deis emissions passèt rapidament la valor dei depaus.
Aqueu procès entraïnava una creacion monetària de part dei bancas e sostenguèt lo desvolopament economic dau periòde. En parallèl, favorizèt l'utilizacion d'una moneda de [[papier]] qu'èra plus dirèctament basada sus de resèrvas de metaus preciós per una partida de l'elèit economic [[Euròpa|europèu]]. Pauc a pauc, l'usatge dei bilhets s'escampèt au sen de la societat en despiech de quauquei reviradas coma aqueu de la [[banca de Law]].
| |||