Sèrgi Javaloyès : Diferéncia entre lei versions

''L'òra de partir'' qu'ei un roman dont l'estructura medisha (en duas partidas) explicita lo títol: la prumèra partida que conta las impressions de Francesc, un mainatge repatriat d'Argeria, dens lo son navèth demiei familiau e sociau au borg bearnés de Bordalàs, mentre qui la segonda e compta quauques uas de las hèitas aparidas dens los darrèrs mes de la soa vita a Oran. Per'mor d'aquò, ''L'òra de partir'' qu'estó, a la soa pareishuda, considerada, a tòrt, com un roman autobiografic per ua partida de la critica. Cèrtas, l'autor que i utiliza a tot pip-pap soviers de l'un o de l'aute costat de la Mediterranèa, mes ''L'òra de partir'' qu'ei hèra mei qu'aquò. Qu'a prumèr l'interès reale de presentar "lo monde vist per un mainatge". Qu'a tanben la fòrça de la descripcion d'un monde en descomposicion, arroganhat per la violéncia -tant la deu [[F.L.N.]] (de l'A.L.N., ce tien a precisar l'autor) com la de l'[[O.A.S.]]- e per la malaudia. L'Argeria de ''L'òra de partir'' qu'ei un monde qui se'n va emportada irremediablament peu hat de cap tà ua fin de tragedia grèga, lo Bearn ne i ei pas guaire mei lusent e las renviadas a situacions similaras de l'ua tà l'auta partida qu'amuisha la gran relativitat deu "partiment" au quau poderé har pensar lo títol.

 

 

''La Set'' (ed. Reclams, 2001, [[Prèmi Pau Froment]] 2001) qu'ei un roman qui ne's dèisha pas léger tant de briu com lo precedent. Que conta, entermiei un hèish de hèitas e d'anecdòtas, lo mauestar deu personatge principau, Bernat Lartigau, devut a la despartida de Nuria Hazé, la soa psicanalista abans de deviéner la soa melha. Las passadas e contrapassadas de Bernat que son vistas d'un punt de vista exterior qui sembla d'estar lo deu "narrator omniscient", çò qui prepara ua beròja suspresa au legedor a la fin deu raconte. La dificultat d'aquesta òbra, mei "faulknerenca" d'inspiracion que ''L'òra de partir'', que miè, en prumèras, ua partida deu public a se n'estremar, dinc e Manciet, dens ua critica publicada dens ''[[Òc (revista)|Òc]]'', e demostrè l'originalitat pregonda de çò qui's pòt considerar com un tipe de roman navèth, dens la literatura occitana en tot cas.