Version del 16 julhet de 2016 a 18.48 Modificar Sivadon 1949 (discussion \| contribucions) 24 912 modifications →‎Toponimia : seguida ← Cambiament precedent		Version del 16 julhet de 2016 a 23.06 Modificar desfar Sivadon 1949 (discussion \| contribucions) 24 912 modifications →‎Toponimia : fin Diferéncia seguenta →
Linha 32 : * '''Gandolés''' (grafia de Pau Burgan e Andriu Lafon) presenta las atestacions ''Guandole'', en 1319, ''capellanus de Granduale'', en 1326, ''a Guandoles'', en 1359, ''ecclesia de Glandoleno'', cap a 1400, ''Gandolesio'', en 1465, ''capella de Gandoleno'', en 1497, ''Gandoles'', en 1526, etc. Es una anciana parròquia escambarlada entre las comunas de Montpesat e de [[Montfermièr]]. Las atestacions ancianas fan pensar a un sufixe ''-enum'' e l'''-s'' fa supausar un plural ambe sens de collectiu [los Gandole(n)s serián estats los abitants de Gandole(n) e aprèp la confusion se seriá facha entre lo nom dels abitants e lo del vilatge]; ''Gandolens'' poiriá èsser una autra grafia, pas tan simpla mas pus etimologica. Demòra la question del radical. Entre las nombrosas possibilitats (indo-europèu ''ganda'' «terrenh rocassut», un radical germanic ''wando'' a la basa d'un antroponime, lo nom dels Vandals, coma a [[Los Sarrasins\|Gandalor]], Burgan e Lafon causisson un derivat de l'occitan ''gandòla'', derivat de ''ganda'' «valat, regòla». Burgan e Lafon supausan una fondacion tardièra, perqué lo nom arriba tard dins los escrits <ref> Paul Burgan, André Lafon, ''Toponymie du Tarn-et-Garonne'', Association Antonin Perbosc, 2006, p. 280</ref>; l'absida romanica, pr'aquò, es del sègle XII <ref>http://catholique-montauban.cef.fr/rubriques/gauche/arts-et-culture/eglises-du-diocese/gandoules.pdf</ref>. '''''La Madeleine-d'Aussac''''' (nom francés), es situada sus la RD 83bis, anciana partida de la RN 20 <ref>http://routes.wikia.com/wiki/Route_nationale_fran%C3%A7aise_20</ref>; lo vilatjòt d' ''Aussac'', pus pichon, es a costat, pus naut que l'anciana nacionala; la glèisa, fondada en 1225, d'estil gotic, es entremièg, pus prèpa d'Aussac. ''Aussac'' vendriá del nom de persona latin ''Alcius'' ambe'l sufixe ''-acum''; seriá donc una anciana propietat gallo-romana. Burgan e Lafon escrivon ''Aussac'', çò que las règlas de la grafia classica fan puslèu escriure '''Auçac'''. Auçac es benleu lo ''Auciago'' del testament de Sant Daidièr (680) <ref> Paul Burgan, André Lafon, ''Toponymie du Tarn-et-Garonne'', Association Antonin Perbosc, 2006, pagina 280-281</ref>; çaquelà, se lo nom deriva d'''Alcius'' + ''acum'', la vocalizacion de ''-l-'' implosiva sembla tròp aboriva. En realitat, i a una solucion : lo nomen ''Aucius'' es tanben atestat <ref>Bénédicte Boyrie-Fénié, ''Dictionnaire toponymique des communes Lot et Garonne'', ed. CAIRN, Pau, 2012, pagina 105</ref> e res empacha pas mai que ''Auciacum'' siá representat per ''Auciago'' al sègle VII (çò qu'es de mal provar, cossí que siá). Las atestacions ancianas de ''la Madeleine'' son raras : ''Beata Maria Magdalena de Aussaco'' (1580), ''Beatae Mariae Magdalenae d'Aussac'' (1640), ''Aussac'' e ''La Magdeleine d'Aussac'' (Cassini). ''La Madeleine'' es Santa Maria Magdalena o Maria de Magdala. La prononciacion es [lamataléno], que Burgan e Lafon escrivon ''La Matalena'' <ref> Paul Burgan, André Lafon, ''Toponymie du Tarn-et-Garonne'', Association Antonin Perbosc, 2006, p. 280</ref> (puslèu '''La Magdalena'''). * '''La Salvetat''' (atestacions ''ecclesia Salvitate'', cap a 1400, ''Beata Maria de Salvitate'', en 1580, ''Beatae Mariae de Salvitate'', en 1640). Del latin Salvitatem, mot format a partir de ''salvus'', es un lòc plaçat jos la proteccion de la Glèisa, en principi una vila novèla o un vilatge novèl que los abitants i avián de dreches particulars, coma lo drech d'asil. La creacion se fasiá sus de tèrras eclesiasticas, per tal de las far desbosigar <ref> Paul Burgan, André Lafon, ''Toponymie du Tarn-et-Garonne'', Association Antonin Perbosc, 2006, paginas 281 e 227</ref>. * '''Pilon''' es un nom d'epòca occitana per un lòc ocupat dempuèi la [[protoïstòria]] e que seriá estat l'emplaçament d'una ''villa'' antica~~. La glèisa parroquiala es a 300m de l'aglomeracion~~. Se tractariá d'un pilar, d'una bòrna, (bòla, bosòla, bòina, boina), per marcar un limit (d'una propietat...). La parròquia es atestada coma ''Sancti Juliani'' (1326), ''St Julien de Villegenest'' (1526), ''Sanctus Julianis Vallis Ginesta'', etc. Valginèsta es format dels mots latins ''vallem'', «val», e ''genesta'', «ginèsta, genèsta, ginèst, genèst» <ref> Paul Burgan, André Lafon, ''Toponymie du Tarn-et-Garonne'', Association Antonin Perbosc, 2006, pagina 281</ref>. * '''Sent Laurenç de Senesèlas''' (atestacions ''capellanus de Sénezelas'', en 1326, ''St Laurens de Senezelles'', en 1526, ''Sanctus Laurentius de Feneselis alias de Ceneselis'', en 1580, ''Sancti Laurenti de Senezelles'', en 1640, Saint Laurent de Nezelles, sus la mapa de Cassini). Senesèlas (?) vendria de ''sanitia'', del vèrbe ''sanitiare'', ambe'l sufixe ''-ellas'' e lo sens seriá «malaudariá», «leprosariá»; mès lo determinant es oblidat e se ditz [sénlawr'''é'''ndémumpéz'''a'''t] <ref> Paul Burgan, André Lafon, ''Toponymie du Tarn-et-Garonne'', Association Antonin Perbosc, 2006, paginas 281-282</ref>, escrit '''Sent Laurenç de Montpesat'''. '''Saus''' es atestat coma ''Saurs'' (1252, 1300, 1326), ''Saurs prope Boffiam'' (cap a 1400), ''ecclesiam predictam de Saus'', en 1459, ''Beata Maria de Sauts'' (sense data), ''Saux'' (Cassini). L'origina es l'ancian occitan ''saur'', «blond», «ros», del francic ''saur'' <ref> Paul Burgan, André Lafon, ''Toponymie du Tarn-et-Garonne'', Association Antonin Perbosc, 2006, pagina 282</ref>. L'amudiment de ''-r'' finala darrèr diftongue ~~explica~~permetèt l'atraccion grafica de ''saus'', de ''salices'' (ensemble de sauses). '''Sent Circ''' es una parròquia dispareguda, absorbida per Sent Martin. Lo nom ven de Sanctus Cyricus de [[Tars]] e, coma -i- es una brèva, s'amudís. * '''Sent Martin de''' '''''Carguaprunas''''' (probablament ''Cargaprunas'' en ~~occitan~~grafia actuala) es una parròquia dispareguda. Lo nom fa referéncia a [[Sant Martin de Tors]] e lo determinant sembla marcar que lo lòc èra abondant en prunièrs (se i a pas agut d'atraccion paronimica). * '''Sent Vincenc''' es una parròquia dispareguda. I a mai d'un Sant Vincenç, dont un martir d'[[Agen]], un autre de [[Puigcerdà]], un autre de [[Valéncia]], etc. La parròquia dependiá de la Comandariá de Sant Uc, çò qu'es benlèu remembrat per un toponime, Sent Ugon (''Saint-Hugou'' en francés) <ref> Paul Burgan, André Lafon, ''Toponymie du Tarn-et-Garonne'', Association Antonin Perbosc, 2006, pagina 282</ref>. * '''Sent Vincenc''' es una parròquia dispareguda * '''''Saint-Jean-de-Teyssières''''' (en francés) es una parròquia dispareguda. La primièra atestacion, ''villa de Taxarias'', es de 655 (Testament de Daidièr) : ''taxum'' representa lo tueis e lo sufixe ''-arias'' supausa un bòsc de tueis. ''Sanctus Joannes prope Montem Pensantum'' (1350) representa benlèu la meteissa parròquia, nommada tanben ''Saint-Jean du Barthas'' (en francés), donc Sant Joan del Bartàs. Ne demòra dos ''Saint-Jean'' (en francés) e un ''Teyssière'' (en francés), benlèu lo vilatjòt ''Teissiere'' de la mapa de Cassini, noms que marcan una atraccion de la familha del vèrbe ''téisser'' <ref> Paul Burgan, André Lafon, ''Toponymie du Tarn-et-Garonne'', Association Antonin Perbosc, 2006, pagina 282</ref>. * '''''Saint-Jean-de-Teyssières''''' (en francés) es una parròquia dispareguda ==Istòria==

Montpesat de Carcin : Diferéncia entre lei versions