La Ciutat de Dieu : Diferéncia entre lei versions

Los romans interpretèron lo sacatge coma un castig divin, e l'atribuiguèron a la [[Religions|religion]] [[Cristianisme|crestiana]] e, subretot, a la proïbicion del culte als dieus. Agustin s'auça contra aquela opinion. D'una costat, los [[Mitologia romana|dieus romans]] son incapables d'apagar los pagans, e es lo nom de Crist, dins l'orror generala, qu'es capabla de salvar fòrça personas, quitament las non crestianas. E precesamentprecisament serán aqueles qu'an mostrat una fòrça granda ingratitud al repècte de lor quite salvador que serán salvats. D'autre costat, los crudèls e bondolièrs patisson lo mal dins aquela vida. Per justificar lo [[Mau|mal]], Agustin expausa que los mechants sofrisson d'èsser corregitscorrigits, e los bons per contunhar dins la vertut e alunhar las fautas pel futur. Soslinha que se cal pas far cas al sofrença del còs: sonque la [[consciéncia]] es per nosaltres de testimònis de la nòstra pureta. Per exemple, las maires e las verges que foguèron violadas pels barbars pendent lo sacatge devon pas aver un sentiment de fauta se gardan interiorament la vertut de la castetat. Alara devon pas se [[Suicidi|suicidiar]], que la dignitat de las femnas demòra intacta.