Lo bodisme mahayana s'espandiguèt a partir del sègle II. En China comencèt d'èsser seguit en particular gràcias a la revirada dels [[Sutras Mahayanas]] en [[chinés]] per [[Lokaksema]]. En Índia, se desvolopèt rapidament dins [[Empèri Kushan|l'Empèri Kushan]].
Per çò qu'es de las escòlqsescòlas de pensada, l’escòla [[madhyamaka]] foguèt fondada al sègle II per [[Nagarjuna|Nāgārjuna]] e son disciple [[Aryadeva]]. L'escòla [[cittamātra]] apareguèt un pauc pus tard, al sègle IV. Malgrat las capitadas doctrinalas d'aquestas escòlas e lo triomfe relatiu entre los sègles V e VIIm lo bodisme mahayana es despoderat de son influéncia per lo reviscol de l'[[indoïsme]] e, dins una mesura mendra, per l'arribada de l'[[islam]]. Lo nombre de seguidors del mahayana s'amermèt fòrça entre los sègles VII e XII e lo mahayana degrunèt completament al sègle XIII fins a un quasi avaliment.
En China, al contrari, floriguèt e s'espandiguèt dins tot lo mond chinés (Japon, Corèa, Vietnam).
