Crosada dels albigeses : Diferéncia entre lei versions

}}

 

 

Lo [[catarisme]] èra aparegut en [[Lengadòc]] au sègle XII. Rapidàment, una organizacion ierarquizada ambé la formacion d'evescats catars se creèt. Se difusèt dins totei lei classas socialas, compres la noblesa e lo rèsta dei classas dirigentas coma la borgesiá au servici de l'administracion tolosenca. Au nivèu teologic, lei catars destriavan doas creacions e lo [[catarisme]] èra donc una forma de crestianisme quasi dualista. D'efèct per lei catars, la creacion vertadiera èra aquela de Dieu e gropava lei causas que « son realament » coma lo sauvament de l'arma. La segonda èra aquela dei causas qu'avián pas d'existéncia vertadiera, coma lo monde vesedor, e èran liadas au Mau. Aital, l'arma dau cresent èra condiderada presoniera de son còrs, dins una mena de « preson de carn », e d'un monde materiau comroput. Un batejament unic, dich [[consolament]], per imposicion dei mans èra lo mejan de la desliurar. De mai, totjorn au nivèu teologic, lo principi dau Mau foguèt pas complètament definit. Sa natura èra similara a aquela de Dieu entraïnant l'aspèct quasi dualista dau catarisme<ref>Per la seguida, lo catarisme estudièt aquela question e de definicions pus precisas foguèron adoptadas per lo principi malefic. Dins certanei cas, venguèt un rivau vertadier de Dieu e un nombre significatiu de cresents catars finiguèron per adoptar un ponch de vista dualista.</ref>. Ansin, lei Catars creèron una Glèisa rivala e parralèla a aquela de Roma. La rompedura entre lei Catars e Roma èra donc totala. Òr, la Glèisa Catolica foguèt totjorn sevèra ambé lei fraccions de la crestiantat qu'èran consideradas ereticas.