Pèire Bèc : Diferéncia entre lei versions
Contengut suprimit Contengut apondut
mCap resum de modificació |
mCap resum de modificació |
||
Linha 5 :
'''Pèire Bèc''' (en [[francés]]: ''Pierre Bec''; [[París]], [[11 de decembre]] de [[1921]] - [[Peitieus]], [[30 de junh]] de [[2014]]) foguèt un [[lingüista]], escrivan, poèta e erudit occitan. Professor a l'[[Universitat de Peitieus]], foguèt un dels mai eminents especialistas de la literatura e de la [[lenga d'òc]]. Son prètzfach de lingüista comencèt en 1968 amb la publicacion de sa tèsi ''Les Interférences linguistiques entre gascon et languedocien dans les parlers du Comminges et du Couserans'' en 1968. Editèt puèi un libre de divulgacion important per la filologia e dialectologia occitana: ''Manuel pratique d'occitan moderne'' en 1973.
Foguèt lo primièr lingüista que realizèt un trabalh scientific per estandardizar l'occitan sus de basas racionalas, al començament dels ans 1970 (vejatz [[occitan larg]]). Participèt tanben en 1982 a la [[Comission de Normalizacion Lingüistica de l'Aranés]], amb [[Jacme Taupiac]] e [[Miquèu Grosclaude]] que bastiguèt la nòrma lingüistica actuala, oficializada en 1983.
Aguèt un ròtle important tanben coma [[occitanisme|militant occitanista]] qu'aprèp d'aver participat a la fondacion de l'[[Institut d'Estudis Occitans]] n'ocupèt la foncion de president de 1962 a 1980.
| |||