August Forès : Diferéncia entre lei versions

Contengut suprimit Contengut apondut
BoulaurBot (discussion | contribucions)
m Wikipedia python library
Capsot (discussion | contribucions)
m a melhorar seriosament...
Linha 1 :
{{Infobox
|tematica=escrivan occitan
|carta=
}}
[[File:August Forés dins Jourdanne.png|thumb|August Forès]]
'''August Forès''' (que se deuriá benlèu escriure ''Forèst'' o quitament ''Forest'', ''Auguste Fourés'' per l'estat civil, nascut a [[Castèlnòu d'Arri]], [[Occitània]], lo [[8 d'abril]] de [[1848]], mòrt- idemCastèlnòu celibatari e desconsolat lod'Arri, [[4 de setembre]] de [[1891]]) foguèt un poèta e escrivan [[occitan]]. Es tanben plan famós tanben per sa pròsa e son engatjament politic fervorós pendent la segonda mitat del [[sègle XIX]].
 
==La VidaBiografia==
ÈraAugust loForès nasquèt en 1848 dins la capitala de [[Lauragués]] dins una familha de classa mejana. Èra filh d'un jutge de comerç, en Joan Francés.La e la siá maire, nascuda Maurin, tendrà sens tròp de gost la quincalhariá ferronariá familiala.
 
Èra lo filh d'un jutge de comerç, en Joan Francés.La siá maire, nascuda Maurin, tendrà sens tròp de gost la quincalhariá ferronariá familiala.
 
Venguèt jornalista e director del ''Petit Toulousain'', mentre qu'a l'encòp collaborava amb d'autras revistas meridionalas, coma ''L'Entracte'' (1866), ''L'Investigateur'' (1867), ''Méphistotélès'' (sic) (1868), ''Midi Artiste'', ''La Fraternité de Carcassonne'' (1869) e ''L'Echo de Marseille'' (1870).
Linha 15 ⟶ 14:
 
Combinèt la poesia populara amb un cert refinament, provenent de [[Victor Hugo]] mai que tot.
Sa produccion s'escriguèt amb un lengatge vigorós e pur. Ne foguèt un escrivan pro atentiu a la qualitat de sa lenga, el qu'aviá començat amb una grafia pro trantalhejaira e gaireben ''patesejaira'' a la debuta, n'acabèt per escriure una lenga fòrça prèpa de çò que ne vendrián mai tard las avançadas e los principis de n'[[Antonin Perbòsc]] e la siá [[Escòla occitana]], en 1919. Usèt el una lenga populara, la del sieu Lauragués natal, sens autres ''gallicismes'' o ''francismes'' que los abituals a l'epòca aquela de reviscòl occitan. Amb lo sieu ''prosaïsme'' testard, se ne tendrà el e tostemps de fugit lo ''literarisme'' de mòda en pels cercles felibrencs de la Ciutat dei Papas, ailaluenhailaluènh...
 
Coma moltsmantes felibres pr'aquò, mas es tradicion universala, s' ''"amaguèt"'' de vegadas darrièr d'unes escaisescaisses literaris coma ''Joan Provaire, Albèrt Faidit, Jan Magistre, Pèire Tolosan, le Grilh de Grimauda, la Cigala de la libertat o Pierril de Pòrta Nòva...''
 
Compromés doncas amb la siá lenga e considerat un ''felibre roge'', èra defensor afogat del catarisme coma simbòl d'identitat occitana e anticlericala, e erald de l'[[albigesisme]] coma amai de çò que se ne sonavan alara lo ''Felibritge latin'', çò es un Felibritge impulsor e motor de l'ideal panlatin e de l'identitat latina, romanica, en participar mantun còp a las fèstas de l'[[Aliança latina]] qu'organizèron, cotria amb son amic de Ricard, en mai de 1879, a Tolosa.