Wikipèdia

Max Roqueta : Diferéncia entre lei versions

Navigar dins l'istoric
← Cambiament precedentDiferéncia seguenta →
Contengut suprimit Contengut apondut
VisualWikitext
Boulaur (discussion | contribucions)
40 429 modifications
mCap resum de modificació
Capsot (discussion | contribucions)
15 035 modifications
Linha 6 :
 
== Biografia ==
'''Max Roqueta''' nasquèt lo [[8 de decembre]] de [[1908]] a [[Argelièrs (Erau)|Argelièrs]], vilatjòt del [[Montpelhierenc]], dins la val mejana d’[[Erau (riu)|Erau]]. Son paire, Constantin Roqueta, qu'èra viticultor li faguèt descobrir l'escritura occitana mentre que sa maire Adèla Altairac li ensenhèt l'amor de la poesia. Faguèt sos primièrs estudis a l'escòla de son vilatge. La vida de l'enfant se vegèt trebolada quand, a mand d'arribar als 10 ans, una epidemia de [[gripa espanhòla]] devastèt lo país e emportèt sa maire. L'an seguent partiguèt per la capitala, [[Montpelhièr]], far sos estudis al Pichon Licèu de la carrièra Lakanal.
Aprèp d’estudis segondaris al Licèu de [[Montpelhièr]], perseguísseguiguèt d’estudis medicals dins la Facultat que s’i formèt [[François Rabelais|Rabelais]] e que i ensenhèt [[Guilhèm Rondelet|Rondelet]]. Sa vocacion d’escrivan espeliguèt fòrça d'ora e durant aqueles estudis superiors, fondèt, en 1928, [[Le Nouveau Languedoc]], associacion dels estudiants lengadocians e gropament d’accion regionalista que presidís Joan Lesaffre e que el ne venguèt vicepresident amb [[Rogièr Barta]]. Assegurèt tanben las foncions de secretari de la Seccion Corporativa, la ''Corpo de Medecina'' e las de delegat dels estudiants en medecina a l’Associacion Generala dels Estudiants de [[Montpelhièr]].
 
De genièr de [[1928]] a novembre de [[1930]], se nòta, dins ''Lou libre d’Aur dels [[Los Dissabtièrs|Dissabtièrs]]'', sa participacion als acamps e ''popianadas'' d’aquela gaia societat montpelhierenca, de cotria amb d'autres escrivans e intellectuals d'aquela epòca coma [[Renat Tulet]], [[Josep Sebastià Pons]] e lo mèstre d’òbra ''L’Escotaire''- [[Francés Deseuse]].
 
L’internat de medecina, seguit de tira pel servici militar, totes dos efectuats a [[Tolon]], marquèron una cèrta rompedura dins son activitat occitanista entre 1933 e 1935. Membre de la [[Societat d’Estudis Occitans]] (S.E.O.), n'assegurèt las foncions de cap-redactor de la revista ''Occitania, organ mesadièr de la joventut occitanista'' de 1936 a la guèrra (dirigit per [[Carles Camprós]] e [[Marcel Carrières]]). De 1936 à 1946, exerciguèt la medecina a [[AnianaAnhana]] ([[Erau (departament)|Erau]]), puèi perseguísperseguíguèt sa carrièira fins a 1974 coma mètge d’igièna escolara (1946-47) e mètge-conselh de la SecuritatSeguretat Sociala a [[Montpelhièr]].
 
Amb lo Doctor [[Ismaèl Girard]] e [[Camilha Soula]], fondèt en 1945 l’[[IEO|Institut d’Estudis Occitans]] (I. E. O.) e succediguèt a [[Joan Casso]] a sa presidéncia. A partir de setembre de 1954, assegurèt la direccion de la novèla ''revista trimestriala occitana e catalana'' Vida Nova. En 1962 a [[Avinhon]], pendent un congrès e en preséncia de [[Miguel Angel Asturias]], [[Pablo Neruda]], [[Henry Miller]] e [[André Chamson]], fonda, amb l’ajuda de [[Joan Camp]] e [[Jòrgi Reboul]], lo Pen-Club de Lenga d’òc que presidís puèi. De 1978 a 1983, dirigís tanben la revista literària ''Oc''. A los que precedisson, cal apondre qualques noms que Max Roqueta revendica lor fòrta influéncia intellectuala e una longa amistat: l’escrivan rosselhonés [[Josep Sebastià Pons]] (1886-1962), l’escultor rosselhonés [[Enric Frère]] (1908-1986), lo pintor montpelhierenc [[Jòrdi Deseuse]].
Recuperada de « https://oc.wikipedia.org/wiki/Max_Roqueta »