Republica Democratica de Còngo : Diferéncia entre lei versions

Pasmens, l’esplecha de cauchò s’organizèt a l’entorn d’un sistèma fòrça dur per la man d’òbra africana. En 1900, lo secrèt foguèt revelat per la premsa [[Reialme Unit|britanica]]. En 1905, lo quasi esclavatge existent dins l’EIC foguèt confirmat per lo Bèlga [[Emile Janssens]]. [[Londres]] e [[Washington]] menèron alora una campanha auprès de [[Belgica]] per demandar la presa de contraròtle de l’EIC per Brussèlas, la fin deis abús e lo respèct deis acòrds de 1885. Pasmens, aquela temptativa mau capitèt car, ambé lo sostèn de [[França]] e d’[[Alemanha]], lo govèrn bèlga e Leopold II trobèron un acòrd per transferir la sobeiranetat sus l’EIC de Leopold II a Belgica sensa contentar leis autrei demandas britanicas e estatsunidencas.

 

 

[[Fichièr:Còngo Bèlga.png|thumb|Lo Còngo Bèlga après lo partiment de l'Africa Orientala Alemanda.]]

 

 

Après lo conflicte, la colonia conoguèt un periòde de prosperitat basada sus l’esplecha de sei ressorsas naturalas e de plantacions agricòlas gigantas. Per assegurar lo foncionament d’aquela economia, leis autoritats colonialas renforcèron lo contraròtle sus lei populacions africanas. La coercicion venguèt tornarmai la regla e aquelei mesuras foguèron encara aumentadas dins lo corrent de la crisi deis annadas 1930. La [[Dusau Guèrra Mondiau|Segonda Guèrra Mondiala]] agravèt encara la situacion e causèt de revòutas localas mai ò mens importants. Pasmens, gràcias au sostèn aliat, Belgica capitèt de defendre son autoritat.