Guèrra Freja : Diferéncia entre lei versions

D'efèct, l'isolament e la division d'Euròpa foguèt rapidament acceptada per la diplomàcia sovietica. D'un biais generau, lei relacions entre país capitalistas e l'[[Union Sovietica]] foguèron caracterizadas per una incomprension e una maufisança prefondas. Ansin, divèrsei temptativas de raprochaments mau capitèron rapidament e lei relacions foguèron generalament frejas. Pasmens, lei dificultats intèrnas sovieticas foguèron jamai aprofichadas per menaçar lo poder de [[Stalin]] car [[França|París]], [[Reialme Unit|Londres]] o [[Estats Units d'America|Washington]] èran generalament pas capables d'interpretar la situacion. Per exemple, fins a la fin deis annadas 1930, Moscó èra considerat coma la menaça principala per lei Britanics e leis Estats Units. Au contrari, França, maugrat l'òdi anticomunista d'una partida de seis elèits, assaièt mai d'un còp de formar una aliança ambé lei Sovietics per empachar lo redreiçament alemand. Pasmens, en causa de l'ostilitat de Polonha e deis esitacions francesas, aqueu projècte mau capitèt. Autre exemple, l'importància dei purgas de 1934-1938 foguèt solament descubèrta a la fin deis annadas 1930 en causa de la manca d'estructuras d'ensenhament occidentalas en Union Sovietica. Puei, l'evaluacion dei consequéncias d'aquelei purgas sus la poissença de l'armada sovietica venguèt una fònt d'error decisiva per lo debanament de la [[Dusau Guèrra Mondiau|Segonda Guèrra Mondiala]] car la màger part deis armadas occidentalas ([[França]], [[Reialme Unit|Reiaume Unit]], [[Alemanha]]...) pensavan lei tropas sovieticas pus afeblidas qu'en realitat<ref>'''[[francés|(fr)]]''' Robert O. Paxton e Julie Hessler, ''L'Europe au XXen siècle'', Edicions Taillandier (2011), p. 377.</ref>.

Lei consequéncias d'aqueleis esitacions e l'ostilitat persistenta dei Britanics e deis Estatsunidencs entraïnèron donc un raprochament entre lei vencuts de la Premiera Guèrra Mondiala e lei Sovietics, especialament amb Alemanha. Per exemple, lo tractat de Rapallo permetèt a l'armada alemanda d'installar de basas d'entraïnament secrètas sus lo territòri sovietic. La presa dau poder per lei [[Nazisme|Nazis]] en 1933 marquèt una pausa dins lei relacions entre Berlin e Moscó e lo rearmament alemand venguèt rapidament una menaça per lei Sovietics. Pasmens, leis esitacions francobritanicas e l'ostilitat polonesa ai Sovietics empachèron tornarmai la conclusion d'una aliança defensiva formada sus lo modèl de l'Entenduda<ref>'''[[francés|(fr)]]''' Robert O. Paxton e Julie Hessler, ''L'Europe au XXen siècle'', Edicions Taillandier (2011), pp. 366-367.</ref>. Au contrari, la politica britanica d'amaisament foguèt percebuda coma un acòrd ais ambicions territòrialas dau [[Tresen Reich]] en Euròpa Orientala. Après la conferéncia de Munich e lo sacrifici de [[Checoslovaquia]] per París e Londres, lei Sovietics decidiguèron donc de trobar un acòrd ambé leis Alemands per se protegir còntra una ataca nazia e participar a la revision dau [[Tractat de Versalhas]]<ref name="Paxton e Hessler 368-371">'''[[francés|(fr)]]''' Robert O. Paxton e Julie Hessler, ''L'Europe au XXen siècle'', Edicions Taillandier (2011), pp. 368-371.</ref>.

D'efèct, après lo desmembrament de Checoslovaquia, lei govèrns francés e britanics decidiguèron de s'opausar a l'extension dei revendicacions territòrialas alemandas. Per aquò, deguèron assaiar de formar una aliança ambé Moscó. Pasmens, la manca de preparacion militara deis Occidentaus se turtèt a la maufisança sovietica : en març de 1939, se rompèt lei negociacions car Stalin voliá menar solet una guèrra còntra Alemanha au profiech de París e de Londres<ref name="Paxton e Hessler 368-371"/>.

Stalin, que crenhiá subretot Alemanha e Japon, deguèt donc adoptar una politica de raprochament ambé Berlin per desviar leis ambicions alemandas sus lo rèsta d'Euròpa Occidentala. Poguèt aprofichar la politica d'assegurança dei frontieras dei país de la region per París e Londres per negociar un acòrd de non agression ambé leis Alemands. Acomençadas en julhet de 1939, aquelei negociacions s'acabèron per la signatura d'aquel acòrd e per d'un plan de partiment secrèt de Polonha, dei país baltes e de Finlandia entre l'URSS e Alemanha<ref name="Paxton e Hessler 368-371"/>. Divèrsei cambis comerciaus se desvolopèron tanben per la seguida entre Alemands e Sovietics.

Lo partiment d'Euròpa Orientala se debanèt de setembre a junh de 1940 après l'invasion de Polonha per leis Alemands e lei Sovietics en setembre de 1939, la [[Guèrra d'Ivèrn]] còntra Finlandia (novembre de 1939 - març de 1940) e l'annexion dei país baltes en junh de 1940. Durant aqueu periòde, lei tensions entre París, Londres e Moscó apareguèron tornarmai e lei Francés assaièron, sensa succès, d'organizar l'ataca dei jaciments de petròli de Caucàs<ref>'''[[francés|(fr)]]''' Robert O. Paxton e Julie Hessler, ''L'Europe au XXen siècle'', Edicions Taillandier (2011), p. 378.</ref>.

De junh de 1941 a novembre de 1942, lei fòrças de l'Axe aguèron l'avantatge. Ocupèron una partida importanta dau territòri sovietic e l'Armada Roja perdèt unei milions de soudats<ref>'''[[francés|(fr)]]''' Robert O. Paxton e Julie Hessler, ''L'Europe au XXen siècle'', Edicions Taillandier (2011), p. 385.</ref>. En revènge, renforcèt lo camp deis enemics d'Alemanha e sa resisténcia permetèt d'obligir leis Alemands de combatre sus mai d'un front. Après l'intrada en guèrra deis Estats Units, aquò permetèt de formar una coalicion comuna còntra l'Axe gropant la màger part dei país dau monde sota lo nom de Nacions Unidas o de Granda Aliança<ref>Lo premier nom èra lo pus frequent dins lo corrent de la guèrra. Pasmens, foguèt remplaçat per lo segond après la fondacion de l'ONU.</ref>. En novembre de 1942, capitèt d'arrestar la progression alemanda e d'enceuclar de fòrças nombrosas dins la vila de Stalingrad que deguèron capitular en febrier de 1943. Puei, durant leis estius de 1943 e de 1944, la batalha de Korsk e l'Operacion Bagration entraïnèron l'afondrament de l'armada alemanda. A partir de 1945, lei Sovietics intrèron en Alemanha e conquistèron finalament Berlin lo 2 de mai de 1945. Hitler se suicidiguèt lo 30 d'abriu e lo Tresen Reich capitulèt sensa condicion lo 8 de mai de 1945. De lor caire, leis Estatsunidencs e lei Britanics capitèron de desbarcar en Itàlia en [[1943]] e en França en [[1944]]. Fins a mai de 1945, ocupèron la mitat occidentala dau continent europèu.

Aquela victòria permetèt ai Sovietics de faire partida dei venceires principaus de la guèrra ambé leis Estats Units d'America e lo Reiaume Unit. Ocupavan la mitat orientala d'Euròpa e èran venguts una poissança mondiala majora. Ocupèron donc un ròtle major dins lo reglament de la guèrra. La victòria aguèt un ròtle similar per leis Estats Units, d'ara endavant premiera poissança mondiala, que poguèron installar de tropas en Euròpa. Dins aquò, leis interés dei divèrsei nacions aliadas èran diferents, ço que va rapidament entraïnar de dificultats entre lei venceires e, especialament, entre Moscó, Washington e Londres.