Guèrra Freja : Diferéncia entre lei versions
Contengut suprimit Contengut apondut
Linha 250 :
La segonda acomencèt après la presa dau poder per [[Gamal Abdèl Nassèr]] que decidiguèt de nacionalizar lo [[canal de Suèz]] per utilizar lei revenguts de l'esplecha dau canal au profiech de sa politica de bastida dau [[Restanca d'Assoan]]. Aquò se turtèt ais interés francobritanics que refusèron la nacionalizacion e decidiguèron de rebutar Nassèr. París e Londres formèron una aliança secrèta amb Israèl per atacar Egipte. Aquò permetiá ai Francobritanics de desbarcar una fòrça militara dins la region dau canal per l'ocupar dirèctament e assaiar de rebutar Nassèr.
Ansin, lo 29 d'octòbre, leis Israelians ataquèron la region de Sinaï e anientèron rapidament lei fòrças egipcianas dau sector. París e Londres demandèron oficialament l'aplant dei combats e l'evacuacion de la zòna dau canal per lei dos camps. Lo 2 de novembre, l'armada israeliana arrestèt son avançada mai Nassèr refusèt entraïnant un desbarcament francobritanic a Pòrt Saïd lo 5 de novembre. Lei fòrças egipcianas foguèron esquichadas mai lo complòt entre París, Londres e Tel Aviv èra tròp visible. Entraïnèt una reaccion violenta de Khrushchov que menacèt França e lo Reiaume Unit d'una invasion. De son caire, lo president [[Dwight D. Eisenhower|Eisenhower]] refusèt de sostenir seis aliats que deguèron se retirar d'Egipte. Aquela revirada foguèt la demonstracion de l'afebliment de França e dau Reiaume Unit dempuei 1945<ref>'''[[francés|(fr)]]''' Pierre Miquel, ''Histoire de la France'', Fayard (1985), pp. 577-578.</ref> e va renfòrçar lo movement de descolonizacion. Marquèt tanben l'apogèu de la Coexisténcia Pacifica que va pauc a pauc declinar fins ai crisis deis annadas 1960.
=== Lei tensions sinosovieticas e la rompedura entre Moscó e Pequin ===
| |||