Sant Empèri Roman Germanic : Diferéncia entre lei versions
Contengut suprimit Contengut apondut
Linha 47 :
Aquela division dau [[Empèri Carolingian|territòri carolingian]] va venir permanenta e l'autoritat dei [[govèrn]]s centraus va lèu s'afeblir en causa dei divisions intèrnas dei reiaumes e de la pression ai frontieras d'envaïseires coma lei [[Viking]]s. Ansin, apareguèron d'ensems autonòms coma lei [[ducat]]s o lei [[comtat]]s que dispausavan d'una independéncia fòrça importanta e reconeissián solament un poder sobeiran nominau ai [[rei|rèis]] centraus. Aqueu movement serà a l'origina de la [[feudalitat|societat feodala]] de l'[[Edat Mejana]]. Pasmens, totei leis estats carolingians foguèron pas pertocats au meme gras per aquela evolucion.
La Francia Mediana dispareguèt totalament tre la fin dau sègle IX quand son unitat se descompausèt en causa dei partiments entre leis eiretiers de la dinastia e de l'influéncia de l'aristocràcia locala que desirava venir autonòma. En Francia Orientala, lei ducs foguèron elegits per lei nòbles locaus. Puei, lo rèi foguèt tanben elegit per lei membres pus importants de la noblesa. La dinastia carolingiana perdiguèt donc rapidàment lo contraròtle de l'estat mai l'unitat dau reiaume demorèt. En [[919]], Enric I{{èr}} de Saxe foguèt elegit. Reinèt fins a [[936]] e capitèt de convéncer lo rèsta dei grands dau reiaume d'elegir son fiu [[Oton Ier (emperaire roman germanic)|Oton I{{èr}}]] coma rèi après sa mòrt. Aquò permetèt de fondar la dinastia otoniana que va dirigir l'Empèri fins a [[1024]].
=== La dinastia otoniana ===
| |||