Lombards : Diferéncia entre lei versions
Contengut suprimit Contengut apondut
Cap resum de modificació |
Cap resum de modificació |
||
Linha 5 :
L'istorian lombard [[Pau lo Diague]] escriguèt dins ''[[Historia Langobardorum]]'' que los lombard davalavan d'una pichona tribú, nomenada ''Winnili''<ref name="ReferenceA">Priester, 16. From the [[Old Germanic]] ''Winnan'', meaning "fighting", "winning".</ref> que demorava pel sud d'[[Escandinàvia]]<ref name="dick">Harrison, D.; Svensson, K. (2007). ''Vikingaliv'' Fälth & Hässler, Värnamo. ISBN 978-91-27-35725-9 p. 74</ref> (''Scadanan'') abans d'emigrar per trapar de tèrras nòvas. Al sègle Ièr formèron una part dels Sueus o Suevis, dins lo nòrd d'[[Alemanha]]. A la fin del sègle V partiguèron per una zona que coincidís amb l'[[Àustria]] modèrna al nòrd de [[Danubi]], que i sometèron los [[eruls]] e pus tard combatèron sovent los [[Gepid]]s. Lo rei lombard [[Audoïn]] vencèt lo cap gepid [[Thurisind]] en 551 o 552; son successor [[Alboïn]] destrusiguèt benlèu los gepids a la [[Batalha de Asfeld]] en 567.
Après la victòria, Alboîn decidiguèt de menar son póble en Itàlia, que s'èra estada fortament despoblada après la longa [[Guèrra gotica (535–554)]] entre l'[[Empèri Bizantin]] e lo [[Reialme Ostrogotic]]. Los lombards foguèron rejonh per nombroses [[saxons]], eruls, gepids, [[bulgars]], [[turingians]], e [[ostrogòts]], e l'invasion d'Itàlia encontrèt pas gaire resisténcia. A la fin de 569 avián ja conquistat totas las vilas majoras a nòrd del riu [[Pò]] levat [[Pavia]], que caiguèt en 572. Dins lo meteis temps, ocupèron per part lo centre e lo sud d'Itàlia. Establiguèron un reialme Lombard en Itàlia, pus tard nomenat ''[[Regnum Italicum]]'' ("Reialme d'Itàlia"), qu'atenhèt son apogèa al sègle VIII amb lo rei [[Liutprand]]. En 774, lo reialme foguèt conquistat per lo rei franc [[Carlesmanhe]] e integrat dins son empèri. Pr'aquò, los nòbles lombard contunhèron de dirigir d'unas
===Referéncias===
<references />
| |||