Sètge de Menèrba : Diferéncia entre lei versions
Contengut suprimit Contengut apondut
Cap resum de modificació |
|||
Linha 41 :
Una ponhada de volontaris, equipat de fusta seca empegada e d'etopa, sortiguèron de la vila dins la nuèch del [[27 de junh]], escalèron lo bauç, trompant las sentinèlas e metant lo fuòc a la "Malvesina". Mas avián pas remarcat un servicial que s’èra escartat e que donèt l’alarma. Los soldats sul còp venguèron per rebutar los volontaris, se sap pas se foguèron massacrats en plaça o se parvenguèron sans e salves dins Menèrba, e atudèron l’encendi. La maquina reparada, lo bombardament recomencèt, e lo potz lèu foguèt empeirat jos las rèstas de la torre que l'aparava.
Pauc aprèp las citèrnas s'agotèron. Lo temps demorèt al caud, cap d'auratge venguèt pas a l'ajuda la vila. La set, la malautiá e lo fracás dels bombardaments acabèron de demoralizar la populacion, e Guilhèm, seguent lo conselh dels seus luòctenents, demandèt a discutar. Simon de Montfòrt e Guilhèm de Menèrba comencèron a conclure un acòrdi de rendeson, quand lo legat [[Arnaud Amauric]] tornent de [[Tolosa]] se presentava dins lo camp dels crosats. Simon declarèt alara qu’èra sonque lo bras seculièr e armat de la Glèisa, e que se ne remetèt als òrdres del legat.
Arnaud Amauric, essent monge e prèstre, n’osèt pas prononciar la condamnacion a moòrt dels eretics<ref>Mai tard, aurá pas mai aquel tipr d'escrupuls.</ref> e declarèt que lo senhor del castèl e los seus abitants e defensaires de la vila poirián quiter liurament la vila, quitament lis eretics, se volgavan se reconciliar amb la Glèisa e li obeir.
| |||