Cerièr : Diferéncia entre lei versions

Lo '''cerièr''' (''Prunus avium'') es un arbre originari d'Euròpa, Asia occidentala e nòrd d'Africa, qu'aparten al [[genre (biologia)|genre]] [[Prunus]], de la [[familha (biologia)|familha]] de las [[Rosaceae]]. Los cerièrs cultivats per produire fruches son èissits de la seleccion de las espècias Prunus avium e [[Prunus cerasus]], e crosaaments entre eles.

 

 

'''Portada'''

'''Flors e fruches'''

 

 

'''Racinas'''

L'enracinament depend de las caracteristicas del sol. En terrens prigonds forma un sistema poderós, al contrari se çò que se passa en terrens paures, amb evident dangièr d'arrancament per las ventadas.

 

'''Per granas'''

 

Lo cerièr a la capacitat de rebrotar per la racina. Los rebrots mai fòrts se fan aprèp una talhada. Dins aquelas circonstàncias las joves plantas pòdon profeitar de la lutz necessària per créisser. Aquel sistèma de regeneracion fa que sovent lo cerièr se tròban dins de clarièra dins los bòscs. Es lo biais de reproduccion qu'an mai de probabilitats de succès pel cerièr, atal los brots an fòrça vitalitat, a causa del profèich d'un sistèma radical ja plan poderós.

 

Lo cerièr viu fins a cent ans, pasmens es melhor de l'expleitar per torns de 80 ans, per evitar los poiriments de soca.

 

Supòrta un ventalh força larg de [[pH]], de 4,5 a 8; e tanben d'estructura, del moment que lo sol es prigond. Li agradan pas los sols pesucs, amb massa aiga o tròp compactes, doncas demanda que siá arejat. Preferís los sols umids.

 

 

Es un arbre fòrça resistent al freg e plan a la secada que, empeutat sus l'espècia ''Prunus mahaleb'', tanben se pòt lo far butar en tèrras calcàrias. La florason de la fin de març al començament d'abril permet normalament d'escapar a risc de les geladas. Las varietats utilitzadas ara ("Burlat", "Napoleon", "Van", "Ambrunesa o Picota" eca.) son d'origina francesa o americana amb de cerièras mai grossas e dolças que los tipes ancians. Recentament s'introduguèt de varietats autocompatiblas ("Summit" "Sunburst", "Stella" eca.) qu'an pas besonh de pollinizadors d'un altre mena per donar de fruch. Las malaltiás mai freqüentas del cerièrs son la [[gomòsi]] (emission de goma producha per causas fisiologicas o consequéncias de l'ataca d'insèctes) e la poiridura de las racinas provocada per de [[fungi]]d terrèstres.

 

 

La varetat japonesa qu'es es celèbra per la seuna florason a l'arribada de la prima es lo ''Prunus serrulata'', tanben nomenats [[Cerièr del Japon]], fòrça cultivat per tot Asia per pasmens lo fruch es tanben comestible.<ref>[http://www.efloras.org/florataxon.aspx?flora_id=2&taxon_id=200010679]</ref> En japonès aquel tipe de cerièr se nomena '''[[Sakura]]''' (桜 o 櫻; さくら). Los especialistas en botànica fande prediccions per tòca de devinar lo jorn exacte que devalarán los petals de Sakura per cada una de las regions. E quan cason los pètals, la gent se reünís dejos e celèbra l'arribada del bon temps.

</gallery>

 

*{{fr}}Bruno Boulet-Gercourt, Le Merisier, Institut pour le Developement Forestier. París, 1997

 

[[be-x-old:Чарэшня]]

[[bg:Дива череша]]

[[cs:Třešeň ptačí]]

[[da:Fugle-Kirsebær]]