Lo iac salvatge (''Bos grunniens mutus'' [[Nikolai Mikhailovich PrjevalskiPrzhevalskii|Przewalski]], 1883), solament present al [[Tibet]], es mai grand que lo iac domestic, pòt pesar fins a una tona. Viu abitualament en gropes de 10 a 30 subjèctes. Son abitat es compausat de nautas planuras desgarnidas, puèges e monts a nautors compresas entre 3 2003200 e 5 4005400 mètres. Se noirís d'èrbas, de [[liquèn]]s e d'autres plantas. Pendent la sason cauda, viu dins las regions prèpa de las nèus eternalas; puèi descend capa a de tèrras de clima melhor quand la sason freda arriba. Lo iac pòt afrontar lo fred fins a {{unitat|-40 |°C}} mercé a una sosbora fòrça densa e a un long e espés pelatge de superfíaciasuperfícia. E mai, secreta una substància vescosa dins sa sudacion qu'agís coma un isolant. Aquela substància es utilizadas'utiliza en medecina tradicionala al [[Nepal]]. Lo iac salvatge a una vista fòrça flaca mas un odorat fòrça desvolopat e subretot una ausida remarcabla que li permet d'entendre a de quilomètres.
L'espècia es menaçada: la populacion totala actuala es estimada a 15{{formatnum:15000}} 000 animalsindividús.
