|
== Contèxte istoric ==
{{Article detalhat|Primièra Guèrra punicaPunica}}
Al mitan del sègle III, la vila de [[Cartage]], ont nasquèt Annibal, èra fòrça impregnada de la [[Epòca ellenistica|cultura ellenistica]] eissida dels rèstesrèstas de l’[[empèri]] d’[[Alexandre lo Grand]]<ref> "Insecula" {{fr}} [http://www.insecula.com/contact/A008004.html Biografia d’Annibal (Insecula)]</ref>. Cartage occupavaocupava alara una plaça preponderentapreponderanta dins los escambis comercials del [[bacin mediterranèu]] e possedavapossedissiá d'establiments en [[Sicília]], en [[Sardenha]], sus las còstas d’[[Ispania]] e en [[Africa del Nòrd]]. Aviá d’une tanben una importanta flòta de guèrra qu'assegurava la securitat de las rotas maritimas utilizada parper sos marcants: cap a Alexandria al sud de Mediterranèa, cap a Espanha a l’oèst, ont se trapavan las minas d’argent capablas a pagar lo tribut exigit per Roma aprèp la Primièra Guèrra punicaPunica.
L’autra poténcia mediterranèa d'aquela epòca es [[Empèri Roman|Roma]], amb que Cartage dintrèt en conflicte pendent una vintana d’ans pendent de la Primièra Guèrra puniqcaPunica (« punic »<ref>En latin ''punicus''</ref> es un adjectiu derivat de « fenician »<ref>En latin ''Poeni''</ref> utilizat per designar los Cartagineses<ref>{{fr}}''Encyclopédie 360'', éd. Rombaldi / Paris Match, 1970, vol. 3, p. 21</ref>), primièra guèrra d’importéncia que Roma foguèt victoriosa. Aquel afrentament entre la Republica romana e Cartage foguèt provocada per un conflicte secondari a [[Siracusa]]. I aguèt tres fasas sus de terrens d’operacions terrèstres e maritims: en Sicíla ([[-264|264]]-[[-256|256]]), en Africa ([[-256|256]]-[[-250|250]]) e encara en Sicíla ([[-250|250]]-[[-241|241]]). Venguèt alara celèbre dins aquela darrièra fasa e subretout aprèp la guèrra, [[Amilcar Barca]], paire d’Annibal, que dirigissiá la guèrra contra Roma dempuèi [[-247|247]]. Aprèp una desfacha navala a las [[illas Egadas]] al nòrd-oèst de Sicília, deguèt, a la prima de 241, signar un tractar amb lo [[Cònsol (Roma)|cònsol]] roman [[Caius Lutatius Catulus (cònsol en -242)|Caius Lutatius Catulus]]<ref >"Hamilcar">{{fr}} Cornélius Népos, « Hamilcar », ''Les Vies des grands capitaines'']]</ref>. Aquel accòrdi impausava a Cartage de quitar Sicília<ref>"Insecula"</ref> mas li permetava de conservar sa flòta.
Aprèp de la Primièra Guèrra punicaPunica, malgrat las precaucions presas per Amilcar Barca, Cartage se trobèt en dificultat per dispersar sas tropas de [[mercenari]]s que pauc aprèp faguèron lo sètge la vila<ref>"Hamilcar"</ref>. Aquel episòdi es conegut coma la [[Guèrra dels Mercenaris]]. Amilcar capitèt a reprimir aquela revòlta dins lo sang al frau de la Rèssa<ref>Polib le nomenèt la « frau de la Rèssa », mas Gustave Flaubert La frau del destral dins ''[[Salammbò]]''), qu'utiliza la traduccion de Dom Vincent Thuillier (1727-1730).</ref> en [[-237|237]]. Roma, sens cap mas d’opposicion, prenguèt Sardenha qu'aparteniá als Cartagineses<ref>"TL,21,1"{{fr}} [http://bcs.fltr.ucl.ac.be/LIV/XXI.html#1 Titus Livi, ''Istòria romana'', Libre XXI, 1]</ref>. Per compensar aquela pèrda, Amilcar passèt en Ispània ont prenguèt un vaste territòri al sud-èst del país. Pendent una desena d’ans, Amilcar capitava la conquèsta del sud d’Ispània, assistit de son gendre [[Asdrubal lo Bèl|Hasdrubal]]<ref>"Hamilcar"</ref>. Aquela conquèsta restabliguèt la situacion financièra de Cartage mercé a l’expleitacion de las minas d’[[argent]] e d’[[estam]].
== Ascension ==
|
