Galhac (vin) : Diferéncia entre lei versions

Lo domeni eclesiastic de l'[[Abadiá de Sant Miquèl de Galhac]] se vendèt coma [[ben nacional]] pels revolucionaris <ref> "a" p.&nbsp;63</ref>. Fòrça païsans comprèroncrompèron alara una pichona parcèla, mas una partida tanben importanta del vinhal tornèt a de borgeses e aristocratas que constituiguèron o agrandiguèron lors domenis. Las cavas de l'abadiá situadas sus las ribas de Tarn foguèron presas per de negociants, servissent per gardar lo vin fins al bon periòde pel despart de las gabarras perque Tarn foguètèra pas navigable tota l'annada.

Un dels entrepartits de las guèrras de la Revolucion puèi del [[Primièr Empèri]] foguèt la dobertura dels mercats amb la fin de las barrièras doanièras interioras<ref>"a" p.&nbsp;63</ref>. Lo [[BlocusBlocatge continentalContinental]] penalizèt lo comerci alunhat de vin. Los vinhairons vendèron alara suls mercats locals. Los primièrs restaurants dubriguèron, creats pels ancians cosinièrs dels grands ostals de familha. La gastronomia e lo bon vin se democratizèron. Alara qu'una borgesiá que lèu venguèt rica aviá besonh de produits de consomacion correspondent a sos mejans, los obrièrs (minaires de [[Carmauç]], obrièrs d'Albi, de Tolosa) comencèron de beure de vin e una partida del vinhal comencèt de produire en massa per bas prètz.