Son escassas las informacions sus las bibliotècas, que los istorians ofriscan o que las exploracions scientificas ajan reveladas. Diodòr De Sicília fa referéncia a la d'un faraon que nomava Osymandyas (probablament, [[Ramses II]]) e que se trobava dins la vila de [[Oaset|TebesTebas]], que los exploraires [[Joan Francés Champolion|Champolion]] e Wilkinson i descobriguèron d'unas traças d'una bibliotèca que deguèt existir catòrze sègles abans J-C. Ça que la, la mai coneguda entre totas èra la bibliotèca grecoegipciana d'Alexandria, que capitèt de possedir mai de 700.000 volums. Per ela, Ptolomèu II (285 a. J-C) faguèt tradusir la Bíblia Sacrada dels josieus, de l'ebrèu al grèc, traduccion coneguda coma Version de la Setanta. Aquel centre foguèt destrusit per la conquista araba de la vila en 641 al dire dels istorians, e mai se ja al temps de Juli César, patiguèt d'una autra destruccion per part dels soldats del meteis. Èra tanben celèbra la Bibliotèca de Pèrgam que comptava d'unes 200.000 volums abans d'èsser transportada per [[August|Octavi August]] a [[Alexàndria]].
