Pr'amorMalgrat que la correspondéncia semblèsse perfèita entre aquelas donadas, Halley s’inquietèt de las pichonas diferéncias que podiá pas solament s'explicar per manca de precisions de mesura. Encara, l’interval varièt de mai d’un an. Halley formulèt l’ipotèsi qu’una fòrça qual que siá, pas encara explicada, foguèsse responsabla de tals escarts, mas arribèt pas de se ne persuadir, per manca d'explicacion scientifica rigorosa. Se parlar amb Newton, aquel li suggeriguèt de calcular las eventualas perturbacions gravitacionalas eventualas entre sa cometa e d’autras cometas. Los calculs li mostrèron la falsetat d'aquela ipotèsi, mas aquò li calfèt sufisentament l’esperit per que calculèsse las perturbacions provocadas per [[Jupitèr (planeta)|Jupitèr]] e per [[Saturne (planeta)|Saturne]] (alara darrièra planeta coneguda del [[Sistèma Solar]]). Los calculs mostrèron alara una correlacion gaireben perfèita entre sa teoria e los passatges observats.
Amb aqueles resultats, publiquèt en 1705 son trabalh dins una òbra intitulada ''Sinòpsi de l’astronomia de las cometas'', e ont faguèt la profecia – entièrament scientifica – del retorn de sa cometa per Nadal de 1758. Halley sabèt, d'escriure aquelaaquel estudi, que jamai veiriá de son viu la confirmacion dels seus calculs, lo passatge venent se realizèt l'annada de sos cent dos ans.
Aquela òbra menciona tanben, a mièg mots, la possibilitat d'una {{cita|[[Nivòl d'Oort|sèrva de cometas]]}}, que serà dos sègles pus tard teorizat formalament per [[Jan Oort]].
