Lo [[rire]] poiriá pas se limitar o èsser unic dels umans. Las diferéncias entre lo rire chimpanzé e uman pòdon èsser lo resultat d'adaptacions que l'evolucion permetèt al umana de parlar. L'autoconsciéncia se mòstra amb la pròva del miralh, o l'abiletat per s'identificar per rapòrt als autres, per aquò an las condicions prealablesprealablas per rire, atal los animals pòdon rire del meteis biais que loqu'o fan los umans.
Los chimpanzés, los [[Gorilla]]s e los [[Orangotan]]s fan de vocalizacions ressemblantemblant allo rire en responsa al contacte fisic, dins los jocs de luta e de corsejada, o fasent gratilhs, tan pels chimpanzés salvatges coma captius. Lo rire del chimpanzé comun es pas immediatament reconeissable pels umans, perqué se fachfa d'inalacions e exalacions alternativas que sonan mai coma respirar e expirar. I a d'exemples que mostrèron que los primates pas umans exprimèro jòia. Un estudi analisèt e enregistètenregistrèt de sons faches per de pichons umans e Bonobòs quand òm lor fan gratilhs. Trobèr, que encara que lo rire del Bonobò foguèt d'una frequéncia pus nauta, lo rire seguís un modèl similar pels enfants umans e amb d'expressions facialas similaras. Los umans e los chimpanzés se gratilhan las meteissas zònas del còs coma las aissèlas e lo ventre. Lo plaser dels gratilhs pels chimpanzés diminuísdemenís pas amb l'edat.<ref>Emotions and the Brain |journal=Discover Magazine, Steven Johnson [http://www.discover.com/issues/apr-03/features/featlaugh/]<sup>[http://scholar.google.co.uk/scholar?hl=en&lr=&q=intitle%3AEmotions+and+the+Brain&as_publication=Discover+Magazine&as_ylo=&as_yhi=&btnG=Search Scholar search]</sup></ref>
