Entre Duas Mars : Diferéncia entre lei versions
Contengut suprimit Contengut apondut
Linha 40 :
Actualament, damòran en Entre Duas Mars un escrivan occitan, Eric Astié, e un contaire gascon, Max Bajolle.
Au mitan dau XX° siègle, l'Entre Duas Mars aculhit tanben frem de Felibrèias : [[Verdelais]] en 1926, [[La Rèula]] en 1929, [[Sent Macari]] en 1930, [[Targon]] en 1932 e [[Senta Crotz dau Mont]] en 1933. L'abat Giraudet (e tanben l'abat Escudey, de [[Lengon]]) prononcièt sarmons qu'auguren un grand succés, coma aqueth de [[Verdelais]], lo 20 de junh 1926. I apareish una concepcion passeïsta e tradicionalista d'un Felibrige que combat per la lenga d'òc sonque perce que contribua a promudar las vertuts catolicas e patrioticas francesas.<ref>[[Alan Viaut]], "L'Entre Deux Mers et son identité linguistique", ''Actes du Second Colloque, etc.'', SALC/CLEM, 1989.</ref>
Una cançon tradicionala en gascon es encara coneishuda en Reulés, es lo famós '' '''Jan de la Rèula''' '' : ''Jan de la Rèula mon amic, a quala òra son las marèias ? Aquesta nuit, a mijanuit, a tota òra de la nuit ! - Jan de la Rèula mon amic, ah que ta fama es mau coihada ! Mèna-me-la, te la coih'rèi, a l'ombreta dau perseguèir !'' Aquesta cançon satirica, mencionada dens l' ''Histoire de la Réole'' d'Octave Gauban (1873), haré allusion a las amors d'Enric IV ; es vinguda quasiment un imne de [[La Rèula]].
==Nòtas==
| |||