Raymond Abellio : Diferéncia entre lei versions

Eissit d’una familha paurepaura del barri dels [[Minimes (Tolosa)|Minimes]] de Tolosa, ''Georges Soulès'' dintra en 1927 a l’[[Escòla politecnicaPolitecnica]] per ne sortir dins leslos ''[[Ponts et Chaussées]]''.

Son òbra romanesca, d’inspiracion e d’esséncia metafisicas, se compausa en primièr d'un roman (''Heureux les pacifiques''), puèi d’una trilogia (''Les yeux d’Ezéchiel sont ouverts'', ''La fosse de Babel'', ''Visages immobiles'') qu'ocupèt Abellio fins a la fin de sa vida. Aqueles quatre romans contan l'evolucion del contaire (nomenat en primièr Saveilhan puèi Dupastre) qu'es sus la via de l’òme interior e que, pauc a pauc, dintra sens prendre partit, al còr de l’istòria planetària contemporanèa e de sos subresautes.

Son òbra filosofica evoluciona a travèrs d'ensages e fòrça articles mostrant s asa vision de la [[gnosagnòsi]], questionant lo sens e los enjòcs de la coneissença. Escriguèt tanben sas [[Memòrias]], ''Ma dernière mémoire'', tres tòms que cobrisson las quaranta primièras anadasannadas de sa vida.