Version del 24 setembre de 2011 a 23.13 Modificar Capsot (discussion \| contribucions) 15 035 modifications mCap resum de modificació ← Cambiament precedent		Version del 29 setembre de 2011 a 08.19 Modificar desfar Capsot (discussion \| contribucions) 15 035 modifications m →‎Biografia Diferéncia seguenta →
Linha 36 : Anèt pas a l'escòla avans nòu ans e s'impregnèt de contunh per l'occitan que se parlava per la campanha. Lei sieus estudis foguèron malaisats au començament que quauqueis escolans se trufavan de son accent e de son biais pagés, pasmens s'interessèt puei ais estudis, mai que mai a la poesia e s'assagèt a la traduccion en provençau d'una eglòga de [[Virgili]]. Anèt al Licèu Dupuy a [[Avinhon]] onte [[Josèp Romanilha]] èra mèste d'estudis ; Romanilha agiriá puei coma una mena de mentor e d'amic en l'encoratjant a escriure e a estudiar l'occitan. En 1847 recebèt lo Bachelierat a [[Nimes]] e tornèt a Malhana. ~~; entamenèt~~Entamenèt un poèma de quatre cants que se sonava ''<nowiki>Lei Meissons <Li Meissoun></nowiki>'' que se publiquèt pas alora (mai que foguèt représ pus tard dins ''Leis Isclas d'Aur <Lis Isclo d'Or>''). Escriguèt tanben al mesme temps ~~quauques~~quauquei poèmas republicans en francés. Faguèt puei d'estudis de drech a [[Ais de Provença]] (de 1848 a 1851) avans de s'avodar completament a l'escritura e a la lenga d'òc. Lei sieunei primierei poesias publicadas apareguèron en 1852 dins un recuelh de poèmas, ''<nowiki>Lei Provençalas <Li Prouvençalo></nowiki>'', editat per Romanilha. Linha 47 : Creèt lo [[Felibritge]] (en grafia mistralenca: ''Felibrige'') en 1854 a [[Fòntsegunha]] amb d'autrei poètas occitans: [[Teodòr Aubanèu]], Josèp Romanilha, [[Ansèume Matieu]], [[Pau Giera]], [[Anfós Tavan]] e [[Joan Brunet]]. L'espelida de ''Mirèlha <Mirèio>'' en 1859 consacrèt Mistral coma un dei poètas màgers de la renaissença de la lenga d'òc, amb un ressòn que passèt lei frontieras dau país e se ganhèt ansin leis elògis dau poèta francés [[Lamartine]]. [[Fichièr:Raymond Poincaré & Frédéric Mistral 1913.jpg\|left\|thumb\|150px\|Visita del President Poincaré al felibre de Malhana]] Dins la capitala francesa lo recebèron amb estrambòrd e venguèt un dei personatges pus presats dei cercles literaris. Lo sieu cap d'òbra venguèt una opèra, mesa en musica per Gounod e la primiera representacion se faguèt a [[París]] en 1864. Tornèt puei en Occitània per i escriure ''Calendau'' que se publiquèt a [[Avinhon]] dos ans puei. Aquela òbra suscitèt de controvèrsias que quauquei critics, coma per exemple lo jornalista [[Eugèni Garcin]], acusèron Mistral de crear de discòrdias entre ''lo nòrd e lo sud de França''. Aculhiguèt lo poèta catalan exiliat [[Víctor Balaguer]] que pus tard lo deviá mercejar d'aquel acuelh en li fasent present d'una copa d'argent, origina de l'imne provençau ''[[Copa Santa]]'', escrich per lo quite Mistral. Fondèt lo ''[[Musèu Arlatenc]] (<Museon Arlaten>)'' an [[Arle]] (que s'inaugurèt en [[1899]]), aconselhat per l'etnograf de tria lo [[Emili Marinhan\|doctor Marinhan]], amb la tòca de bastir un musèu que podriá preservar lei tradicions provençalas e gràcias a l'argent que li portèt lo Prèmi Nobel de Literatura, posquèt crompar lo palais actuau per l'assostar. Lo prestigi de Mistral cresquèt mai e mai fins a tau ponch qu'en octobre de 1913 lo president [[Poincaré]] venguèt visitar Mistral. Arribat amb lo tren, s'arrestèt en gara de Graveson e aqueu 14 d'octobre convidèt lo poeta e escrivan occitan a dinnar amb eu dins lo vagon deu president. Deviá morir l'an seguent, lo 25 de març de 1914 a Malhana. == Òbras literàrias ==

Frederic Mistral : Diferéncia entre lei versions