Maimonides : Diferéncia entre lei versions

Escriguèt de nombroses tractats nombroses de [[medecina]], coma l'adreçat al [[soudan]] Saladin, lo ''Tractat suls poisons e lors antidots'' ([[1199]]); al filh del soudan, Al-Fadl, ''Guida de la bona santat'' ([[1198]]) e ''Explicacion de las alteracions'' ([[1200]]). Sas òbras màgers de tèma rabinic ([[talmud]]ic) son un comentari en [[arabi]] de la ''Mishnà'', ''L illuminar'' ([[1168]]), titolat tanben ''Libre de l'elucidacion'', e la ''Segonda Lei'' o ''Repeticion de la Lei'' ([[1180]]), que constituís son òbra màger e consistís en una compilacion de [[matèria]]s de totas las leis e normes religiosas e juridicas de la vida josieva. Aquelas òbras aguèron fòrça prestigi e Maimonides aguèt de discipols nombroses. Es tanben l'autor d'òbras filosoficas que influencèron la pensada medievala, escrichas pendent los darrièrs ans de sa vida, coma lo ''Tractat sus la ressurreccion dels mòrts'' ([[1191]]). La ''Guida de perplèxes'' ([[1190]]) es la clau de sa pensada filosofica e exerciguèt una influéncia granda suls cercles tant josieus coma crestians, subretot suls cercles escolastics, que i establís una conciliacion entre la fe e la rason, adreçada als que dobtan entre los ensenhaments de la religion josieva e las doctrinas de la filosofia aristotelica qu'alavetz predominava, en demostrant que i a pas de contradiccion dins los punts que la fe e la rason semblen s'i opausar; es, doncas, una conciliacion entre lo sens literal de las ''Sagradas Escrituras'' e las [[veritat]]s racionalas, en invocant l'interpretacion allegorica en cas de conflicte. Atal sorgiguèron de polemicas per d'"antimaimonistas" (basicament, per un grop de musulmans que pretendián una interpretacion literala de l'[[Alcoran]], los ''mutallajun'') que ne taquèron de racionalista. Malgrat aquò, la ''Guida de perplèxes'' foguèt una òbra fòrça comentada e d'influéncia granda sul mond musulman e sus l'escolastica crestiana ([[Tomàs d'Aquin]]...). Dins sa juventut escriguèt tanben de poèmas religioses e una epistola en [[arabi]]. Coma josieu dins de territòri islamic, aguèt una formacion bidireccionala: la tradicionala josieva e l'aràbia profana (amb d'incorporacions de la grèga), a partir dels ensenhaments de son paire, l'erudir Maimum; per tot aquò, Maimonides escriguet d'òbras autant en [[ebrieu]] coma en [[arabi]], que lor pròsa se caracteriza subretot per la sistematizacion e per la claretat mostrativa e per lo caractèr conciliador. Maimonides foguèt l'origina del movement intellectual josieu dels sègles XIII e XIV en [[Occitània]] e dins la [[Peninsula Iberica]]. Partisan del realisme teologic, es considerat de precursor de las idèas d'[[Espinosa]].