Josèp Lobet : Diferéncia entre lei versions
Contengut suprimit Contengut apondut
mCap resum de modificació |
mCap resum de modificació |
||
Linha 7 :
Se n'anèt a París en 1896 ont, aprèp aver fach un temps de jornalisme, venguèt recebeire de las Pòstas. Tre son arribada foguèt presentat al mitan felibrenc de la capitala francesa pel deputat [[Maurici Faure]]. Venguèt lèu sòci de la "Société des félibres de Paris" (1901). Son activisme occitanista i foguèt important, es estat fondador de la revista ''Langue d'Oc et patois'', director e redactor de ''La gazeto Loubetenco'' (1915 - 1917), fondador dels "Amis de la langue d'Oc à Paris" (1920) que ne foguèt lo president fins a 1938. Per son implicacion considerabla èra vengut [[Majoral del Felibritge]] en 1921. Collaborèt dins de jornals e revistas nombroses. Josèp Lobet escriguèt d'òbras nombrosas e variadas, de poesias subretot mas tanben de contes (''La mòrt de Barbasan''), d'estudis e mai una tragedia (''Lo vin'').
== Lobet, escrivan "provençal" ==
Malgrat que foguèsse nascut en [[Lengadòc]], la màger part de la produccion en occitan de Lobet se faguèt en [[provençal]]. Es subretot a partir de son arribada a París que l'escrivan clapassièr, qu'aviá ja publicat de tèxtes en [[montpelhierenc]] dins mantuna revista coma ''[[La Campana de Magalona]]'' cambièt de dialècte.
== Òbras ==
| |||