Castèlnòu de Leveson

una comuna francesa
(Redirigit dempuèi Castelnòu)
Vilatge d'Occitània

Castèlnòu de Leveson[1][2],[3],[4],[5] (Castelnau-Pégayrols en francés) es una comuna roergassa situada dins lo departament d'Avairon e la region d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus.

Castèlnòu de Leveson
Castelnau-Pégayrols
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Lo castèl que tresplomba lo vilatge.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 44° 07′ 51″ N, 2° 56′ 02″ E
Superfícia 53,01 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
1 102 m
752 m
421 m
Geografia politica
País Roergue Armas de Roergue
 Guiana
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
12
Avairon Armas deu Departament d'Avairon
Arrondiment
121
Milhau
Canton
1231
Tarn e Causses (Sent Bausèli abans 2015)
Intercom
241200914
CC de Musa e de las Raspas de Tarn
Cònsol Frédéric Balard
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
337 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

340 ab.
Densitat 6,41 ab./km²
Autras informacions
Gentilici Castellévéziens (en francés)
Còde postal 12620
Còde INSEE 12062

Geografia modificar

 
Comunas a l'entorn.

Lo territòri de la municipalitat materializa una fraction sud del Massís Central. Part intégranta del Pargue Natural Regional dels Grands Causses, s'estend sus una part del versant èst del plan del Leveson e domina la riba drecha de la val de Musa,e lo Causse Roge sus la riba opausada.

 
Val de Musa

Perimètre del territòri modificar

Comunas confrontantas de Castèlnòu de Leveson
Curanh Sent Bausèli
Las Salas de Curanh   Milhau
Montjòus
Comprenhac

Toponimia modificar

  • Castèlnòu. Lo nom es citat en 1082, de Castello novo. Amb castèl, mot vengut del latin castellum (e abans de castrum), l'adjectiu nòu, de novum, e sas fòrmas pus evolucionadas nau e nuèu, es lo que se tròba mai sovent en toponimia [6]. En mai del sens literal, lo nom de castèlnòu/castèlnau designava de pichonas aglomeracions apiejadas sus una fortalesa que las aparava, de borgs castrals medievals (sègles XI a XIII) [7] qu'estudièt per exemple Benoît Cursente[8].

Istòria modificar

  • Entre 1820 e 1834, la comuna siaguèt annexada per Sent Bausèli. En 1834, tornèt venir comuna e recebèt Castelmus (nom francés) [9].

Administracion modificar

Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
mai de 2020 2026 Frédéric Balard    
març de 2008 2020 Christian Trémolières divèrs esquèrra retirat
març de 2001 2008 Alain Sigg    
junh de 1995 2001 Guy Soulié    
març de 1989 1995 Jean-Paul Salvan    
març de 1965 1989 René Soulié    
març de 1959 1965 Joseph Carbasse    
octobre de 1947 1959 Albert Verdier [10]    
  1947      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
  • Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Sent Bausèli; es ara del canton de Tarn e Causses.

Demografia modificar

modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 340, totala: 343
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
740 765 1 207 1 210 1 246 1 201

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1 127 1 073 1 051 994 996 1 156 1 015 902 818

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
775 795 760 707 676 634 605 512 480

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
466
428
334
311
295
282
315
320
321
327
2009 2010
323
329
329
331
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 1806, Castèlnòu es recensat amb una autra comuna (Sent Bausèli ?). De 1820 a 1834, es annexat per Sent Bausèli.

Luòcs e monuments modificar

Personalitats ligadas amb la comuna modificar

Veire tanben modificar

Ligams extèrnes modificar

Nòtas modificar

  1. Saint-Beauzély, Christian-Pierre Bedel, al canton, 1997
  2. Pojada, Patrici. Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières, 2009. ISBN 978-2-86266-573-3. 
  3.  Toponimia occitana.
  4. Congrès permanent de la lenga occitana. . Top'Òc: Diccionari toponimic occitan.
  5. Institut d'Estudis Occitans. . BdTopoc–Geoccitania.
  6. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 154
  7. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 226
  8. http://www.persee.fr/doc/ccmed_0007-9731_1984_num_27_105_2261_t1_0166_0000_3
  9. http://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=7115
  10. http://www.annuaire-mairie.fr/ancien-maire-castelnau-pegayrols.html