1294
|
1294 | |
|---|---|
| Ans : 1291 1292 1293 1294 1295 1296 1297 Decennis : Cronologias tematicas : Autres calendièrs : | |
Aquesta pagina concernís l'an 1294 del calendièr gregorian.
EvenimentsModificar
OccitàniaModificar
FrançaModificar
EuròpaModificar
Empèri BizantinModificar
Dins lei Balcans, la guèrra destinada a empachar la renaissença de la poissança angevina s'acabèt en causa de l'afebliment generau dei combatents. D'efèct, en despiech de sei victòrias de l'annada precedenta, la coalicion anti-bizantina foguèt victima de divisions intèrnas grèvas e poguèt pas contuniar la guèrra. De son caire, lo govèrn bizantin insistèt e assaièt — sensa succès vertadier — d'aprofichar diplomaticament aquelei crisis.
Elegit patriarca de Constantinòple lo 1èr de genier a la seguida de la crisi entraïnada per la politica anti-corupcion d'Atanasi Ièr, Joan XII Kosmas amaisèt lo clima de crisi religiosa quasi permanenta de l'Empèri. D'efèct, s'opausèt rapidament a la politica de l'emperaire Andronic II Paleòleg (1282-1328). En particular, refusèt d'acceptar una lèi proclamant l'anatèma còntra tota persona participant a un complòt còntra l'emperaire.
D'autra part, Miquèu IX Paleòleg, fiu de l'emperaire, foguèt nomat coma coemperaire. En causa de sa mòrt en 1320, uech ans avans son paire, reinèt jamai solet. Pasmens, aguèt de competéncias importantas au sen dau govèrn, especialament regardant leis afaires militars. Aquò entraïnèt una evolucion ja acomençada durant lo rèine precedent : pauc a pauc, lo centralisme bizantin dispareguèt au profiech d'un partiment dau poder entre plusors caps de la dinastia dei Paleòlegs.
Principat de MoscòuModificar
En causa la mòrt de son fraire Dmitri de Pereslav, raprochament dau prince Danièl de Moscòu (1263-1303) ambé Mikhail de Tver e Ivan de Pereslav. L'objectiu d'aquela aliança èra de s'aparar còntra la poissança de Novgorod.
AfricaModificar
EtiopiaModificar
Mòrt dau negus Yagbea-Sion (1285-1294). A sa mòrt, lei relacions entre Etiopia e leis estats musulmans locaus èran vengudas melhoras. De marchands musulmans èran en contacte regular amb Etiopia, çò qu'aviá permes d'integrar l'Empèri ai rets comerciaus de la Mar Roja. Ansin, Etiopia conoguèt un periòde de creissença e de prosperitat economicas de dos sègles. En revènge, la succession dirècta de Yagbea-Sion es mau coneguda mai sembla trebolada ambé cinc sobeirans entre 1294 e 1299. Premier, Senfa Ared IV (1294-1295), qu'èra probablament son fiu, li succediguèt.