Tlemcen
Tlemcen es una vila dau Magrèb Centrau que se situa uei dins lo nòrd-oèst a proximitat de la frontiera marroquina e de la Mar Mediterranèa. En 2008, sa populacion èra de 140 158 abitants. Es famosa per son patrimòni culturau, especialament sei monuments que son lei vestigis dei dinastias medievalas que desvolopèron la vila.
Fondada au sègle II apC a l'entorn d'un castrum roman, la ciutat demorèt una localitat segondària fins a la conquista musulmana. Au sègle XI, foguèt agrandida per leis Almoravides. Venguda un centre intellectuau e religiós important, Tlemcen foguèt la capitala dei Zianidas entre lei sègles XIII e XVI. Puei, après un brèu periòde d'ocupacion espanhòla, passèt sota lo contraròtle dei Turcs d'Argier en 1553. La vila perdiguèt alora son estatut politic mai demorèt un centre economic e artesenau. Foguèt conquistada per lei Francés en 1842 mai l'influéncia dau poder coloniau sus la societat i foguèt febla. En revènge, dos tèrç dei quartiers istorics foguèron destruchs dins lo quadre de trabalhs de modernizacion. Après l'independéncia, una partida de la populacion urbana preferiguèt emigrar vèrs lei centres dau litorau. Pasmens, foguèt remplaçada per l'arribada de populacions ruralas.