Spartacus (filme 1960)

Spartacus es un filme american de Stanley Kubrick sortit en 1960 adaptat del roman eponime d'Howard Fast.

Sinòpsis modificar

73 EbC. Spartacus es un esclau tracian que trabalha dins las minas de Libia. Es remarcat e comprat per Lentulus Batiatus, proprietari d'una escòla de gladiators a Capoa, ont l'entraïna Marcellus que l'inicia al mestièr de gladiator. Fa coneissença amb los autres esclaus, que Draba lo Negre e Crixus. L'interessa tanben Varinia, una dels esclaus que Marcellus dona a vegada en recompensa per una nuèch als gladiators meritoses.

Crassus arriba lèu a l'escòla de gladiators amb tres companhs, doas femnas e un òme, e demanda a Batiatus de far combatre dos parelhs de gladiators fins a mòrt. Espartac es causit per se batre contra Draba dins l'arèna. Es vencut mas Draba refusa de lo tuar e lança son trident cap a la lòtja de los espectators. Enseguida, d'esperel se laça per pujar l'estrada mas Crassus lo daga.

Desgostat de la mòrt de Draba, los gladiators escotèlan Marcellus e se revòltan. Vesent que matará pas la rebellion, Batiatus fugís menant Varinia amb el.

Al Senat de Roma, lo plebeian Sempronius Gracchus, adversari declarat de Crassus, fach votar una mocion donant a Marcus Glabrus, cap de la garnison de Roma e aparat per Crassus, lo comandament d'una armada encargada de matar la revòlta dels esclaus que s'èran refugiats se suls penjals del Vesuvi. Mentretemps, Cesar, ligat amb Gracchus, pren lo comandament de la garnison de la vila. A la partença de l'armada de Glabrus, Antoninus, un esclau poèta de Crassus, s'escapa et part e rejonh los revoltats.

Aqueles venquon l'armada de Glabrus. La tòca d'Espartac es de far traversar l'Itàlia amb los seus òmes, fins al mar ont pagará los piratas cilicians per los far embarcar sus las seunas naus e los portar mai luènh possible de Roma. Al començament del viatge, lo rejonh Varinia, que capitèt sens tròp de mal a se liberar de Batiatus. Venguèron amants e Varinia que lèu s'emprenhèt.

Quand los esclaus arriban sus la còsta, lo cap cilician lor apren que pòt pas los embarcar car Crassus paguèt la flòta per que prenga la mar. Ofrís sonque d'embarcar Espartac, Varinia e qualques autres de sos oficièrs sus la seuna nau personala mas Espartac refusa e lo fa jetar fòra del camp. Va alara afrontar las armadas romanas. A Roma, Crassus promet d'espotir la rebellion a condition que siá nomenat dictator, e lo Senat accèpta malgrat las protestacions de Gracchus. Los esclaus veson lèu la menaça se precisar. L'armada de Crassus arriba de Roma e es ajudada per aquela de Pompèu, qu'arriba de Calàbria, e aquela de Lucullus, qu'acaba d'accostar a Brundisium.

L'armada d'esclaus es complètament desfacha e Crixus es tuat dins la batalha. Espartac e Antoninus son fachs prisonièrs. Sul camp de batalha, Crassus tròba Varinia, que ven de s'ajaire, e la fa tornar a Roma. La covejava dempuèi que l'aviá vist dins l'ostal de Batiatus a Capoa. Crassus promet als captius que serán pas punits se lor liuran Espartac. A sa grand surpresa, totes declaran: « Soi Espartac! ». Lo venceire los condamna a la crucifixion tot lo long de la Via Appia fins a las pròrtas de Roma. Ordona qu'Antoninus e Espartac, ensems encadenats, sián meses en crotz los derrièrs.

Batiatus, roïnat per la revòlta dels seus gladiators, vòl se venjar de Crassus, qu'accusa d'èsser la causa de son malastre. Torna a Roma e se liga a Gracchus, ara disgraciat. Aquel li dona de l'argent per raubar Varinia e la menar en Gàllia ont será liura. Aprèp lor partença, Gracchus se suicida.

Mentratemps, Crassus que s'èra ligat amb Cesar es a las pòrtas de Roma e ordona a Espartac e a Antoninus de se batre en duèl fins a mòrt. Lo venceire será enseguida mes en crotz. Espartac ganha lo combat e es crusificat prèp dels barris de Roma. L'endeman matin, Batiatus e Varinia sortisson de la vila passant per la via Appia e veson Espartac, encara morrissent sus sa crotz. Varinia li mòstra son filh abans de s'alunhar dins lo carriòt avec son ancian mèstre.

Ficha tecnica modificar

Distribucion modificar

Actors non creditats

Prèmis modificar

Notas e referéncias modificar

  1. Lo Gracchus istoric en realitat moriguèt 48 ans abans la revòlta d'Espartac.

Vejatz tanben modificar

Articles connèxes modificar