Saudade

Saudade, del latin "solitas, solitatis" (solitud), es una dels mots mai presents dins la poesia d'amor de la lenga portuguesa e tanben dins la musica populara. "Saudade" descriu una mescla de dos sentiments de pèrda, distància e amor.

Saudade (1899), per Almeida Júnior.

Segon la legenda, lo mot apareguèt a l'epòca de las Descobèrtas e dins lo Brasil colonial e pr'amor de definir la solitud dels portugueses per aquela tèrra estrangièra, alunhats dels sieus. Definiguèt, alara, la melancolia causada pel remembre, lo sofrir que se sentís per l'abséncia o desaparicion de las personas, de las causas, dels estats o de las accions.

Una vision mai especifica precisa que lo mot saudade ven de solitud e saludar, que la sofrença que demòra quand s'espera lo retorn de lo que partiguèt, e non pas de l'individú el meteis absent, es çò que noirís la nostalgia. La genèsi del mot es dirèctament ligada a la tradicion maritima lusitana.

Traduccion

Recentament, una enquèsta de qualques traductors britanics assabentèt que lo mot "saudade" es lo seten mot per òrdre de dificultat de traduccion.

Objèctes de la saudade

Se pòt sentir saudade quand/per:

• qualqu'un es mòrt.
• quicòm/qualqu'un qu'aimam es alunhat o absent.
• un amic fòrça aimat.
• qualqu'un o quicòm qu'avèm pas dempuèi de temps.
• qualqu'un amb qui parlam pas dempuèi de temps.
• de luòcs.
• de manjar.
• de situacions particularas.
• un amor
• lo temps que passèt...

Sentiments associats

La saudade pòt provocar de sentiments coma l'ànsia, la nostalgia e la tristor.

Saudade e fado

En Portugal, lo Fado, mot que ven del latin "fatum", destin, es associat dirèctament a aqueste sentiment.

En Brasil, aquel sentiment es fòrça tractat dins la samba e la bossa nova.

Del meteis biais, la sodade al Cap Verd es intimament ligada al genre musical de la morna, Una de las interprètas mai notablas del mot e concèpte es la cantaira capverdiana Cesária Évora amb la cançon que pòrta aqueste nom.

En galèc, prèp del tèrme saudade i a la "morriña".