Sant Loís e Paraon

una comuna francesa

Vilatge d'Occitània

Sant Loís e Paraon (Saint-Louis-et-Parahou en francés) es una comuna lengadociana situada dins lo departament d'Aude e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Sant Loís e Paraon
Saint-Louis-et-Parahou
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Sant Loís
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 42° 50′ 54″ N, 2° 19′ 11″ E
Superfícia 15,61 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
1 007 m
602 m
519 m
Geografia politica
País  Lengadòc
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
11
Aude Escut del Departament d'Aude
Arrondiment
112
Limós
Canton
1114
La Val Nauta d'Aude (Quilhan abans 2015)
Intercom
200043776
CC dels Pirenèus audencs
Cònsol Marielle Bastou
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
52 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

54 ab.
Densitat 3,97 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 11500
Còde INSEE 11352

Geografia modificar

 
Comunas a l'entorn.

Perimètre del territòri modificar

Toponimia modificar

Sant Loís (Saint-Louis-de-Parahou segon l'abat Sabarthès) modificar

Las fòrmas ancianas son La Bastide de Sainct Louis, en 1301-1639, Sainct Louis, nouvellement construit, en 1301-1639, in loco Sancti Ludovici, en 1371, Sainct Louys en 1594, Saint Louis en 1781 [1].
Sant Loís es lo nom de mai d'un sant, dont Loís IX de França (probablament aqueste, per un vilatge bastit novèlament), un avesque de Tolosa al sègle XIV [2].

Paraon (Parahou-Grand) modificar

Las fòrmas ancianas son Grangia de Paraone, en 1255, Honor de Paraone, en 1259, Parahou, vingt-deux maisons bien basties, en 1594, La grange de Paraou, en 1639, Parau, sus la mapa de Cassini, a la fin del sègle XVIII, Parahou, commune réunie à Saint-Louis, en 1807, Parahou-Grand (sègles XIX-XX) [3]. Una fòrma en iatus es improbabla a data recenta e lo nom es probablament *Parau; la fòrma de 1639 se pòt ja legir [pa'raw] coma [para'u]. Lo nom d'origina deviá èsser *Para(consonanta amudida)one-, mes ni Dauzat e Rostaing, nimai los Féniés, nimai Delamarre dison pas res d'aquel nom. I a un fum de noms gallics d'òmes e d'objèctes en para- e per exemple pario- nos donèt pairòl, tanben latins d'origina grèga, mes sembla malaisit de donar una explicacion.

Parahou-Petit modificar

Lo nom es atestat Petit Parau sus la mapa de Cassini, a la fin del sègle XVIII [3]. Véser Paraon.

Istòria modificar

  • Entre 1790 e 1794, Paraon e Sant Loís foguèron amassats coma comuna [4].

Administracion modificar

Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
junh de 2020 (2026) Marielle Bastou    
març de 2001 2020 Richard Assens    
  2001      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
  • A la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna, qu'èra del canton de Quilhan, i demorèt. Tornèron batejar lo canton Canton de la Val Nauta d'Aude (traduccion) per decret del 27 de decembre 2015.

Demografia modificar

modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 62, totala: 64
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
301 340 374 416 435 418 418 416 377

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
346 347 326 309 266 251 258 261 250

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
234 220 205 185 144 127 118 116 96

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
77
66
41
47
42
35
54
57
60
60
2009 2010
62
62
62
62
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 52 abitants e la densitat èra de 3,33 ab/km².

Lòcs e monuments modificar

Personalitats ligadas amb la comuna modificar

Véser tanben modificar

Ligams extèrnes modificar

Nòtas modificar

  1. Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 399, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f491.item.texteImage
  2. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 612
  3. 3,0 et 3,1 Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 290, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f382.item.texteImage
  4. http://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=33006